Praca jest cenniejsza niż złoto, droższa niż perły. Dzięki niej zdobywasz wszystko, czego tylko pragniesz. Przemienia leniwca w męża czynu, słabego w silnego, niewykształconego w mędrca.
Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.
Praca to najokrutniejszy z niewolników, Le Bourse. Ludzie oddają jej swoje życie, zdrowie, talenty, czas, który mogliby poświęcić na naukę, czytanie, malowanie, pisanie. Na miłość, przyjaźń, relaksyjne spacery, na rozmowy. Oddają jej cenne i piękne chwile, które potem, na starość, mieli by komu opowiedzieć. I to wszystko po to, żeby zarobić na chleb. Bo pracując - przestajesz głodować. Ale zaczynasz umierać.
Praca nie jest czymś od czego powinieneś uciekać. Kiedy robisz coś, co naprawdę cię pasjonuje, stajesz się częścią tego, co robisz. To już nie jest prace, to jest coś, co jest częścią ciebie i twojego życia. To jest prawdziwa wartość pracy.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w swoim życiu.
Pracować trzeba umieć. Praca nie jest wymysłem natury, jest wymysłem człowieka, wynikiem jego tak zwanej kultury. Doprowadził on do tego, że musi pracować, aby być zdrowym. To jest absolutnie antybiologiczne. A ponieważ nie umie pracować, pracuje zawsze za dużo i zmusza siebie do tego rozmaitymi przymusami. To jest pierwsza rzecz, którą trzeba zrozumieć o pracy. Ona jest chorobą cywilizacji ludzkiej.
Praca jest cenna tylko wtedy, kiedy stawia przed nami trudności, których pokonanie zmusza nas do mobilizacji wszystkich sił i zdolności.
"Kiedy wykonujesz swoją pracę i okazuje się, że nikomu nie przeszkadzasz, to znak, że coś robisz nie tak."
Menzel, twierdził, że praca to największa radość na świecie i że wszyscy artystyczni ignoranci, którzy narzekają na trudy, powinni skończyć z malowaniem.
Nie bierzemy pracy dla pieniędzy. Odmawiamy pracy dla pieniędzy. Robimy świetne rzeczy za pieniądze, ale nie dla pieniędzy - to jest różnica.
