Nigdy nie zmarnuje się czasu, który został poświęcony na pracę. Praca to jednocześnie i najważniejsze i najtrudniejsze z naszych zajęć.
Praca nie jest czymś, co powinno cię niszczyć. Przyjęcie tego przekonania pozwala na przyjmowanie przerw bez poczucia winy, na oddzielenie siebie od tożsamości związanej z pracą, na poczucie, że wartość jako osoby nie zależy od produktywności.
Twoje działanie stanie się Twoją pracą kiedy przestanie być obowiązkiem. To skieruje Cię ku mistrzostwu umiejętności.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale i odwagę, poczucie godności. Większość dużych rzeczy osiągniętych przez ludzi to wynik ciężkiej pracy.
Sukces to nie final, porażka to nie fatalna. To odwaga, którą musimy kontynuować, jest ważna.
Wybierz pracę, którą pokochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w życiu.
Pracować trzeba umieć. Praca nie jest wymysłem natury, jest wymysłem człowieka, wynikiem jego tak zwanej kultury. Doprowadził on do tego, że musi pracować, aby być zdrowym. To jest absolutnie antybiologiczne. A ponieważ nie umie pracować, pracuje zawsze za dużo i zmusza siebie do tego rozmaitymi przymusami. To jest pierwsza rzecz, którą trzeba zrozumieć o pracy. Ona jest chorobą cywilizacji ludzkiej.
Praca jest najskuteczniejszym i najtrwalszym społem społeczeństwa. Bez pracy nie ma zdrowego życia, ani rozwoju, ani bezpieczeństwa. Praca nie tylko zaspokaja potrzeby materialne, ale jest także źródłem złudzeń, planów i marzeń.
W firmach występuje hierarchia. To znaczy prezes zarabia najwięcej, potem dyrektorzy, a na końcu pracownicy. Czyli na końcu ci, bez których by się ta firma w ogóle nie obracała.
Jeśli naprawdę kochasz to, co robisz, jeśli masz w sobie pasję, a nie zniechęcenie, wniosłeś już swój wkład w człowieczeństwo. Niektórzy nazywają to pracą, ale to nie praca. To twoje prawdziwe życie.
