Pracuj na co dzień tak, jakbyś miał żyć wiecznie, a kochaj i ciesz się życiem tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
Praca jest cenna tylko wtedy, kiedy stawia przed nami trudności, których pokonanie zmusza nas do mobilizacji wszystkich sił i zdolności.
Praca stanowi o duchu człowieka. Przez harówkę człowiek dowiaduje się, co znaczy być człowiekiem. Przecież tylko poprzez pracę, poprzez rozwijanie naszych talentów i umiejętności, stajemy się w pełni sobą.
Praca bez miłości wydaje ci się niewolą. Ale jeśli kochasz to, co robisz, stanie się ona pasją, wolnością i nową formą duchowości.
Praca jest najbezpieczniejszym środkiem, którego można użyć w celu zaspokojenia jednocześnie potrzeby zarabiania na życie, rozwijania siebie i wnoszenia wartościowego wkładu w życie społeczne.
Satysfakcję z pracy dają dwa czynniki. Pierwszy to możliwość zobaczenia efektów naszej pracy. Drugi to poczucie, że nasze działanie ma sens.
Praca nie jest czymś przeciwnym harmonii życia. Pracować - to żyć, to nie tylko zdobywać środki do życia, ale i samo życie.
Sukces to nie jest klucz do szczęścia. Szczęśliwość to klucz do sukcesu. Jeżeli kochasz to, co robisz, odniesiesz sukces.
Nie śni się by pracować, pracuje się by śnić. Jeśli praca staje się twoim życiem to przestajesz żyć, a zaczynasz jedynie egzystować.
Praca bez miłości wydaje się drudzy. Ale kiedy kochasz to, co robisz, stajesz się świadkiem cudu, że każdy poranek znajdujesz radość, jakie daje życie.
