Przyjdzie taki dzień, kiedy zdamy sobie sprawę, że samo ciężarne wyciszenie, wielogodzinne przesiadywanie nad pustym papierem może być równie cenne jak najzdrowszy, najpełniejszy śmiech. Praca jest absolutna, tłumaczy wszystko, daje sens, wprowadza harmonię. Rzeczywiście, czasem jako owoc długich godzin, dni, lat, przynoszą perspektywy nie do przewidzenia, a czasem - rzadziej - cud, natychmiast przemieniający chaos w porządek.
Praca nie jest czymś co się musi robić, kiedy nie chce się robić nic innego. To obowiązek. I trzeba go umieć wypełnić, niezależnie od towarzyszących nam okoliczności.
Praca zespołowa to umiejętność tolerowania chrapania innych, kiedy śpisz. To jest coś, na co pierwszy raz natrafiamy w przedszkolu, a później w małżeństwie. To jest niesprawiedliwość pracy zespołowej, z którym musimy nauczyć się radzić sobie.
Praca uwalnia nas od trzech wielkich zepsutczeń: nudów, występku i nędzy. Przez całe nasze życie nieustannie pracujemy nad czymś.
Nie znamy magii, która by przekształciła złotówki w aktywa. Droga do osiągnięcia sukcesu prowadzi przez ciężką pracę, wytrwałość i frustracje.
Praca, którą wykonujesz, może być tylko małą częścią twojego życia, ale najlepsza praca jest taka, która jest całym twoim życiem.
Praca nie jest karą, lecz nagrodą i mocą. Praca nie jest nielubianym obowiązkiem, lecz drogą do miłości. Praca jest rzeczywistą ścieżką do najszlachetniejszej, najpierwotniejszej formy zadośćuczynienia - stworzenia.
Praca daje nam więcej, czego potrzebujemy, niż tylko pieniądze. Praca daje nam poczucie wartości, cel, umiejętności i satysfakcję.
Lubię pracować, daje mi to poczucie spełnienia. Uwielbiam moment, gdy widzę rezultat swojej pracy. To jest jak magiczna chwila, gdy ciężka praca przynosi owoce.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w swoim życiu.
