Praca nie jest czymś, co mamy robić kiedy jesteśmy na dole, to jest sposób, aby nie dojść do dna. Praca tworzy rzeczy i odczucia, które kształtują nas jako osoby. Praca jest świadectwem naszej ludzkości.
Praca prawdopodobnie zapełni połowę twojego życia, więc najlepiej jest, gdy jesteś naprawdę zadowolony z tego, co robisz. A jedynym sposobem na zadowolenie z tego, co robisz, jest uwielbianie tego, co robisz.
Nigdy nie jest zbyt późno, by zacząć robić to, co kochasz. Pracuj nad swoją pasję, a nigdy więcej nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca jest największym błogosławieństwem. Nie tylko dostarcza środków do życia, ale daje nam sens i cel. Daje nam też poczucie realizacji i spełnienia, które nic innego nie jest w stanie dać. Dlatego zawsze powinniśmy szanować naszą pracę i pracować z pasją i entuzjazmem, bez względu na to, jak trudne mogą być okoliczności.
Praca jest zaszczytem, nie karą. To sposób na spełnienie i osiągnięcie. To znalezienie naszej wartości, godności, naszej istoty w świecie. To korzyść dla nas samych i dla wszystkich. To błogosławieństwo Boże, a nie próba człowieka.
Dzień potracony na lenistwo nie zawsze jest stracony, dzień potracony na pracę zawsze jest dniem odbitym od życia.
Praca będzie wypełniać dużą część twojego życia i jedynym sposobem, aby być naprawdę zadowolonym jest robić to, co uważasz za wielką pracę. A jedyny sposób, aby robić wielką pracę, to kochać to, co robisz. Jeżeli nie znalazłeś tego jeszcze, szukaj dalej. Nie zaspokajaj się. Jak ze wszystkim, co robi problemy serca, będzie cię to także oczekiwało
Praca to nie jest coś, co robimy tylko dla pieniędzy, lecz jest to miejsce, gdzie trzeba stosować umiejętności, które posiadasz. Jest to miejsce, gdzie zdobywasz doświadczenia, uczy się nowych rzeczy i rozwijasz talent. Praca to jest twoje drugie domu. Cenny czas inwestujesz w swoją pracę, więc powinna być ona robiona z miłością i pasją.
Praca kocha myśl, a najbardziej myśl, która była już na początku czynem. Najlepsza praca to taka, która przychodzi sama. Taka, która przeróżnymi drogami wchodzi do człowieka i nie daje mu spokoju.
Praca jest najwyższą formą egzystencji człowieka. Dlatego też odcinasz człowieka od pracy, zamykasz go w sytuacji bezczynności, skazujesz go na niebyt, skazujesz na to, żeby sam sobie zadał pytanie o sens swojego jestestwa - czy to jest człowieczeństwo?
