Pracuj nie dlatego, że musisz, lecz dlatego, że kochasz to co robisz. Praca bez pasji to niewolnictwo, niezależnie od wynagrodzenia i pozycji.
Praca nie jest czymś, co robimy, żeby zarobić na życie, ale to, co nas kształtuje jako osoby i buduje nasz charakter. Stąd też siła pracy, sama w sobie, wynika nie tyle z wysiłku fizycznego, ile z determinacji i zaangażowania.
Nie ma na świecie nic cenniejszego niż godność pracy. Pracy nie powinno się traktować jak ciężaru, który nas przygniata, ale jak wyzwania, które sprawia, że życie jest ciekawe.
Uważam, że praca oparta na pasji to więź istoty ludzkiej z prawdziwym sensem życia. Gdy pokochasz to, co robisz, praca staje się przyjemnością, a nie ciężarem do znoszenia.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale także sens życia, cel do zrealizowania
Praca bez miłości wykańcza człowieka bardzo szybko. Trzeba potrafić poświęcić siebie, trzeba potrafić oddać siebie w ręce miłości. To jest najważniejsze.
Praca jest cenna tylko wtedy, kiedy stawia przed nami trudności, których pokonanie zmusza nas do mobilizacji wszystkich sił i zdolności.
Praca jest podstawowym warunkiem wszelkiego dobra, zarówno materialnego, jak i duchowego. Nie ma nic za darmo. Jeżeli coś kosztuje mniej pracy, to dlatego, że ktoś inny włożył więcej swojej pracy.
Praca bez miłości wydaje się karą, a z miłością staje się przyjemnością. Każdy powinien wykonywać swój zawód z pasją i zaangażowaniem, bo wtedy nawet najtrudniejsze zadania staną się łatwe.
Praca to coś, co nienawidzi każda żyjąca istota. Ale widzę wśród nas istoty, które nie boją się pracy, które w nią wnikają z obydwu rąk i czerpią z niej radość. Są to rolnicy.
