Praca, która napełnia większą część naszego życia, powinna być możliwie najmniej męcząca i najbardziej satysfakcjonująca. Nie powinno się jej wykonywać bez radości, lecz ze zrozumieniem, z pietyzmem i z miłością.
Praca nie jest ciężarem i karą, lecz darem. Jest źródłem zdrowia, radości, życia, jest odzwierciedleniem naszej godności
Musisz pracować z sercem, jeśli zamierzasz jakiekolwiek płony czerpać z pracy. Robienie czegoś połowicznie, z marszu, to strata czasu, a pomijając efekty fizyczne jakie wywołuje taka postawa, przede wszystkim mówię tutaj o straconych chwilach, które nigdy nie wrócą.
Praca daje człowiekowi nie tylko możliwość utrzymania, ale też poczucie wartości, sensu życia. Bez pracy człowiek traci swoją godność, staje się zależny, bezradny.
Praca nad sobą jest najważniejsza. Nie czekaj na zmiany, zacznij od siebie. Twoje działanie lub jego brak, to jest to co naprawdę ma znaczenie dla Ciebie i dla świata.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w swoim życiu.
Twoja praca będzie stanowić znaczną część twojego życia, a jedyny sposób na prawdziwe zadowolenie z nauki, jest zrobienie tego, co uważasz za wielką pracę. A jedynym sposobem na zrobienie wielkiej pracy jest kochanie tego, co robisz.
Praca jest cenna tylko wtedy, kiedy stawia przed nami trudności, których pokonanie zmusza nas do mobilizacji wszystkich sił i zdolności.
Powodzenie w danej dziedzinie nie jest kwestią talentu, ale rezultatem stałej, ciężkiej pracy i zrozumienia faktu, że talent bez pracy nie ma żadnej wartości.
Praca jest najważniejsza. Bez pracy nie ma żadnej organizacji, nie ma wynagrodzenia, nie ma państwa. Praca to podstawa każdej działalności człowieka. Bez pracy człowiek jest niczym.
