Twoje działanie stanie się Twoją pracą kiedy przestanie być obowiązkiem. To skieruje Cię ku mistrzostwu umiejętności.
Praca to fundament całego życia społecznego. Bez niej nie ma nauki, sztuki, religii, polityki, społeczeństwa, mężczyzn, kobiet, ludzi.
Nie jestem produktem moich okoliczności. Jestem produktem moich decyzji. Twoja praca to twoje własne lustro, które odzwierciedla to, czym jesteś, a nie to, co masz.
Praca, która cieszy, to zasługa szczęścia. Ale praca, która daje satysfakcję, to zasługa umiejętności.
Geniusz to jeden procent inspiracji i dziewięćdziesiąt dziewięć procent potu. Praca to dwie rzeczy - wytrwałość i próba. Jeśli pracujesz wystarczająco długo i wytrwale, osiągniesz cel.
Praca jest najłatwiejszą drogą do zadowolenia, ale trudną do satysfakcji. Najprostszą drogą do sukcesu, ale najtrudniejszą do doskonałości. Najważniejszą drogą do bycia użytecznym, ale najbardziej skomplikowaną do bycia istotnym.
Zawsze sądziłem, że praca to nie tylko konieczność zarobkowania, ale i pewna moralność, sens, cel. Życie bez pracy mi się wydaje płą tanim. Podobnie zresztą i praca, która nie sprawia przyjemności.
Praca jest najwięcej ceniona i najmniej ceniona ze wszystkich form aktywności człowieka. Wymaga to od nas wiele poświęceń, ale z drugiej strony daje nam poczucie spełnienia, ułatwia nam przeżyć życie na własnych zasadach.
Pracuj z całego serca i z pasją, nie tylko dla pieniędzy. Odnajdź pracę, którą pokochasz, to da Ci zadowolenie i spełnienie.
Praca, która napełnia większą część naszego życia, powinna być możliwie najmniej męcząca i najbardziej satysfakcjonująca. Nie powinno się jej wykonywać bez radości, lecz ze zrozumieniem, z pietyzmem i z miłością.
