Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.
Praca jest nieodłącznym elementem naszego życia. Wypełnia większość naszego czasu, kształtuje naszą tożsamość i daje poczucie spełnienia. Praca jest źródłem naszej autonomii, daje nam poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Bez pracy nie jesteśmy niczym, z pracą stajemy się kimś.
Praca jest największym dobrodziejstwem, co jest na świecie, jest czymś w rodzaju zdrowia ducha, zabezpiecza nas przed nudą, złą myślą, jest to najpiękniejsze zająć dla człowieka.
Dzień potracony na lenistwo nie zawsze jest stracony, dzień potracony na pracę zawsze jest dniem odbitym od życia.
Praca nie jest czymś złym, co należy unikać. To jest nasza droga do ulepszenia, sposób na rozwijanie umiejętności, doskonalenie zdolności i odkrywanie nowych talentów.
Jeśli twój zawód to pasja, nigdy nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca daje człowiekowi nie tylko możliwość utrzymania, ale też poczucie wartości, sensu życia. Bez pracy człowiek traci swoją godność, staje się zależny, bezradny.
Praca jest centrum mojego świata. To jest moje poczucie celu. To jest to, co mnie żywi. Praca jest platformą, na której mogę wyrazić kreatywność i pasję.
Praca to miłość uczyniona widoczną. A jeśli nie możesz pracować z miłością, lecz tylko z niechęcią, lepiej byłoby, gdybyś opuścił swoją pracę i usiadł u bram świątyni i prosił o jałmużnę od tych, którzy pracują z radością.
Cenię sobie wartość ciężkiej pracy i determinacji. Nie ma skrótów do prawdziwego sukcesu, wszystko zależy od dyscypliny, wysiłku i nieustępliwości.
