Praca może być albo początek naszych cierpień, albo początek naszej radości. To od nas zależy, jaki obraz pracy malujemy w naszym umyśle.
Nie chodzi o to, żeby pracować więcej, ale żeby więcej z siebie dawać. Czasem praca nie jest tym, co robię, ale tym, kim jestem.
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Praca, którą wykonujesz to tylko środek do celu. Jeśli celu nie ma, to i śrdek jest zbędny. Najważniejsze jest abyś robił rzeczy, które Cię pasjonują
Praca jest najlepszym sposobem na sprawienie, że na chwilę zapomnisz o problemach. Jest to przywilej - mało kto ma to szczęście, aby robić coś, co kocha do końca swoich dni.
Praca to coś więcej niż zobowiązanie, to jest poświęcenie. To jest miłość, pasje i chęć bycia najlepszym w tym, co robisz. Jest to zasługa i sukces, które osiągasz poprzez nieustanne dbanie o swoją pracę.
Twoje występowanie na scenie życia będzie tak dobre, jak Twoje występowanie za kulisami. Tam gdzie nikt nie obserwuje. Tam gdzie wiele osób przestaje dawać z siebie wszystko.
Praca to najbezpieczniejsze środek uspokajający. Wywołuje zadowolenie, poczucie własnej wartości, zajmuje myśli. Przyjemność to przyjemność, ale tylko praca daje radość życia.
Praca daje człowiekowi nie tylko chleb, ale też godność, poczucie wartości, możliwość realizacji. Bez pracy człowiek jest jak ptak bez skrzydeł.
Pracować musimy nie po to, abyśmy zyskali bogactwo, które jest niewczesne, ale pracować musimy, ażeby się nie stało, że zabraknie nam mądrości, której najbardziej potrzebujemy.
