Rób to co lubisz, a nigdy więcej nie będziesz musiał pracować. Praca stanie się pasją, zadowoleniem i sensem życia. Kiedy kochasz to co robisz, to nie jest praca.
Praca nad czymś, co kochamy, jest jak hodowla roślin. Czasami wymaga wiele cierpliwości, ale efekt końcowy, efekt dojrzałych owoców, jest niezwykle satysfakcjonujący.
Praca nie jest czymś naturalnym. To jest wynalazek. Tak jak pułapka. To znaczy stworzone aby nas złapać, utrzymać nasze umysły gdzie indziej, obiecując niewielkie nagrody w zamian... jak kostki cukru do osła.
Praca jest najbardziej konkretną formą modlitwy, bo doświadczamy w niej, że rzeczywistość odpowiada na nasze działanie. Jeśli ktoś w niej przeistacza, to przez to właśnie, że zaczyna dostrzegać, jak rzeczywistość przemienia się dzięki jego wysiłkowi.
Pracuj z całego serca i z pasją, nie tylko dla pieniędzy. Odnajdź pracę, którą pokochasz, to da Ci zadowolenie i spełnienie.
Zawsze sądziłem, że praca to nie tylko konieczność zarobkowania, ale i pewna moralność, sens, cel. Życie bez pracy mi się wydaje płą tanim. Podobnie zresztą i praca, która nie sprawia przyjemności.
Człowiek, który nie działa, nie tylko jednak przeszkadza innym; blizny na ciele pracy to jedno, ale blizny na duszy nierobienia, nieodżywienie duszy bezczynnością są straszne.
Sukces zwykle przychodzi do tych, którzy są zbyt zajęci, żeby go po prostu szukać.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale także sens życia, cel do zrealizowania
Praca nie powinna być przeciwna wypoczynkowi, nie powinna być karami – praca powinna być przyjemnością, powinna dawać człowiekowi poczucie spełnienia.
