Praca to najważniejsza rzecz dla człowieka: bez niej, człowiek traci swoje prawa, obumiera. Z każdym dniem ucieka mu jakaś zdolność, każdy kolejny stanowi ubytek, czyli odchodzenie od poziomu świata
Praca jest najlepszym sposobem na sprawienie, że na chwilę zapomnisz o problemach. Jest to przywilej - mało kto ma to szczęście, aby robić coś, co kocha do końca swoich dni.
Praca jest cenna tylko wtedy, kiedy stawia przed nami trudności, których pokonanie zmusza nas do mobilizacji wszystkich sił i zdolności.
Kiedy pracujesz, regularnie przekraczając swoje granice, nie z powodu konieczności, ale z powodu autentycznej potrzeby, to znaczy, że twoja praca staje się pasją.
Praca to coś więcej niż zobowiązanie, to jest poświęcenie. To jest miłość, pasje i chęć bycia najlepszym w tym, co robisz. Jest to zasługa i sukces, które osiągasz poprzez nieustanne dbanie o swoją pracę.
Geniusz to jeden procent inspiracji i dziewięćdziesiąt dziewięć procent potu.
Nie o to chodzi, aby pracować jak najwięcej. Chodzi o to, żeby produkować jak najwięcej. W naszym społeczeństwie coraz częściej zapominamy o tej różnicy. A to jest różnica fundamentalna.
Praca jest tylko częścią życia, nie całym życiem. Nie pozwól, aby zdominowała Twoje dni i noce. Znajdź równowagę między pracą a życiem prywatnym. Bądź efektywny, ale pamiętaj o odpoczynku. Twój czas jest cenniejszy niż pieniądze.
Praca pomaga nie myśleć o życiu, nie ożywia - i to jest jej jedyna korzyść. Praca jest najłatwiejszą z dostępnych ucieczek, najmniej wymagającą, a więc i najchętniej wybieraną. W przeciwnym razie nikt by do niej nie szedł.
Praca uczciwie wykonana daje człowiekowi wewnętrzną satysfakcję, że przyczynił się do dobra społecznego. To nie tylko obowiązek, ale i przywilej.
