Pasja i Praca

 Praca, która zaspokaja i ekscytuje, jest wynikiem rozumienia, że praca nie jest przykrym obowiązkiem, lecz jeden z największych darów życia, jedno z niewielu środków, które mamy, aby wyrazić siebie i kochać świat, do którego należymy.

 Praca bez miłości wydaje się karą, a z miłością staje się przyjemnością. Każdy powinien wykonywać swój zawód z pasją i zaangażowaniem, bo wtedy nawet najtrudniejsze zadania staną się łatwe.

 Praca, która cieszy, to zasługa szczęścia. Ale praca, która daje satysfakcję, to zasługa umiejętności.

 Praca jest najcenniejszym bogactwem człowieka. Bez pracy nie ma chleba, ale nie ma też zdrowia, siły, radości, szczęścia. Praca jest najpewniejszym lekiem na większość kłopotów duszy i ciała. Kto się boi pracy, ten boi się życia.

 Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.

 Praca to więcej niż tylko sposób na zarabianie. To jest odzwierciedlenie nas samych. Dlatego niektórzy z nas pracują tak jak pracują. Praca to część nas.

 Nie powinniśmy zapominać, że prawdziwe uczucie szczęścia pochodzić może jedynie z miłości do naszej pracy. Jeżeli nie poświęcimy jej serca, nigdy nie będziemy szczęśliwi.

 Twoje praca stanie się lekka kiedy stanie się twoją pasją i nigdy nie będziesz miał poczucia pracy, jeżeli twoja praca będzie twoim hobby.

 Praca to fundament całego życia społecznego. Bez niej nie ma nauki, sztuki, religii, polityki, społeczeństwa, mężczyzn, kobiet, ludzi.

 Praca, która napełnia większą część naszego życia, powinna być możliwie najmniej męcząca i najbardziej satysfakcjonująca. Nie powinno się jej wykonywać bez radości, lecz ze zrozumieniem, z pietyzmem i z miłością.