Refleksja o Sensei

 Praca to największa nagroda. Nie czuję, że pracuję. Jestem tylko zaprzężony do tego, co kocham. Jeśli kochasz to, co robisz, nie jest to nawet praca.

 Praca to najbezpieczniejsze środek uspokajający. Wywołuje zadowolenie, poczucie własnej wartości, zajmuje myśli. Przyjemność to przyjemność, ale tylko praca daje radość życia.

 Człowiek, który nie działa, nie tylko jednak przeszkadza innym; blizny na ciele pracy to jedno, ale blizny na duszy nierobienia, nieodżywienie duszy bezczynnością są straszne.

 Praca jest najważniejsza. Bez pracy nie ma życia. Bez pracy nie ma godności. Bez pracy nie ma wolności. Bez pracy nie ma promocji. Bez pracy nie ma przyszłości. Bez pracy nie ma satysfakcji.

 Praca jest moim największym bogactwem, cenię jej wartość i poszukuję okazji do twórczego działania, bo przez to spełniam się jako człowiek i zdobywam większe umiejętności.

 Praca jest niewolnicą, jeśli jest przymusowa, ale kiedy jest kierowana sercem i duszą, staje się pasją. Pasja, która nadaje sens życiu, sprawia, że dzień jest pełen radości, a noc pełna snów. Praca jest świętem, kiedy jest pasją.

 Sukces zależy w największym stopniu od umiejętnego koncentrowania się na konkretnych zadaniach oraz od decyzji o laicyzacji wszystkich innych spraw.

 Nie ma człowieka, któryby nie miał jakiegoś zadania. A jeżeli nie wie, jakie jest jego zadanie, niech szuka dalej, bo jeszcze nie wstał do swojego życia.

 Pracuj tak, jakbyś miał żyć wiecznie, żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro.

 Znajdź coś, co kochasz robić, a nigdy w życiu nie będziesz musiał pracować.