Praca to coś więcej niż tylko zarobek. To sens i cel. Bez pracy, zdecydowanie, nie mamy żadnej dyscypliny. Wiele osób bez pracy oddaje się rozpaczy, alkoholowi albo prokrastynacji.
Praca to coś, co nienawidzi każda żyjąca istota. Ale widzę wśród nas istoty, które nie boją się pracy, które w nią wnikają z obydwu rąk i czerpią z niej radość. Są to rolnicy.
Praca jest najważniejsza. Potrafi zabrać chwile samotności, potrafi sprawić, że zapominamy o problemach. Praca to nie tylko obowiązek, to nasze codzienne życie, które wymaga od nas zaangażowania. Bez pracy człowiek jest niczym.
Kiedy nasze prace stają się naszą pasją, a nie tylko środkiem do zarabiania, to jesteśmy w stanie przekroczyć granice naszej biologicznej dniaestii. Nie znając nudy i znużenia, jesteśmy w stanie pracować 24 godziny na dobę.
Powodzenie w danej dziedzinie nie jest kwestią talentu, ale rezultatem stałej, ciężkiej pracy i zrozumienia faktu, że talent bez pracy nie ma żadnej wartości.
Decydując się na pracę, której nie lubisz, będziesz cierpiał całe swoje życie z powodu poczucia, że trwonisz czas. Praca, którą naprawdę kochasz, daje ci wolność, nie niewolę.
Praca, która napełnia większą część naszego życia, powinna być możliwie najmniej męcząca i najbardziej satysfakcjonująca. Nie powinno się jej wykonywać bez radości, lecz ze zrozumieniem, z pietyzmem i z miłością.
Praca nie uśmierca. Niepracowanie uśmierca. Kiedy nagle zostajemy pociągnięci na bok i nie mamy złudzenia, że robimy coś strasznie ważnego – bardzo szybko stajemy się starymi, spróchniałymi i śmiertelnymi. Praca to sekwencja. Praca to rytm.
Praca nie jest czymś złym, co należy unikać. To jest nasza droga do ulepszenia, sposób na rozwijanie umiejętności, doskonalenie zdolności i odkrywanie nowych talentów.
Twoja praca zapełni dużą część twojego życia, a jedynym sposobem na bycie naprawdę usatysfakcjonowanym jest robienie tego, co uważasz za wielką pracę. A jedynym sposobem na robienie wielkiej pracy jest kochanie tego, co robisz.
