Praca jest największym dobrodziejstwem, co jest na świecie, jest czymś w rodzaju zdrowia ducha, zabezpiecza nas przed nudą, złą myślą, jest to najpiękniejsze zająć dla człowieka.
Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.
Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Praca to coś więcej niż zobowiązanie, to jest poświęcenie. To jest miłość, pasje i chęć bycia najlepszym w tym, co robisz. Jest to zasługa i sukces, które osiągasz poprzez nieustanne dbanie o swoją pracę.
Twoja praca zawsze wypełni dużą część Twojego życia, więc jedyną drogą do prawdziwej satysfakcji jest robienie tego, co uważasz za wielkie. A jedynym sposobem na robienie wielkich rzeczy jest pokochanie tego, co robisz.
Nie ma na świecie pracy tak ciężkiej i przykrej jak praca łatwa, której nie lubimy. Nie ma na świecie pracy tak lekkiej i uroczej jak praca trudna, za którą się kochamy.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w swoim życiu.
Praca bez miłości jest niewolą. Nie trzeba się cieszyć z niej ani jej zawsze chcieć, ale trzeba ją przynajmniej lubić. Bez tego nie ma błogosławieństwa.
Praca, Moje radości, jedyna wyrzeko! W tobie wszystko co mam: zdrowia, siły, czas! twoja radość lepsza jest od wszystkiego!
Praca to najważniejsza rzecz dla człowieka: bez niej, człowiek traci swoje prawa, obumiera. Z każdym dniem ucieka mu jakaś zdolność, każdy kolejny stanowi ubytek, czyli odchodzenie od poziomu świata
