Decydując się na pracę, której nie lubisz, będziesz cierpiał całe swoje życie z powodu poczucia, że trwonisz czas. Praca, którą naprawdę kochasz, daje ci wolność, nie niewolę.
Praca bez refleksji, krytyki, bez wiedzy i miłości staje się niewolą. Szczęściem jest pracować na rzecz ludzi, których kocha się najbardziej.
Praca jest najlepszym sposobem na sprawienie, że na chwilę zapomnisz o problemach. Jest to przywilej - mało kto ma to szczęście, aby robić coś, co kocha do końca swoich dni.
Nie chodzi o to, żeby pracować więcej, ale żeby więcej z siebie dawać. Czasem praca nie jest tym, co robię, ale tym, kim jestem.
Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Praca jest największym życiowym szczęściem, bo z żadnej innej rzeczy na ziemi człowiek nie gromadzi sił jak z wysiłku, który go rozwija.
Praca bez umiłowania, bez oddania jest pustą męką, a sposobność zaznania satysfakcji, przyjemności, zaszczytu jest niepowtarzalna. Praca to współdziałanie z naturą, człowiek poprzez nią tworzy i rozwija świat.
Praca jest najwyższą formą egzystencji człowieka. Dlatego też odcinasz człowieka od pracy, zamykasz go w sytuacji bezczynności, skazujesz go na niebyt, skazujesz na to, żeby sam sobie zadał pytanie o sens swojego jestestwa - czy to jest człowieczeństwo?
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w swoim życiu.
W życiu nie chodzi o to, by dostać dobry zestaw kart, ale o to, by dobrze grać złymi, które ci się dostały. Wygra ten, kto potrafi najmniej marudzić, najrzadziej się poddaje i jest najbardziej zdeterminowany, to nie talent czy szczęście, ale wytrwałość jest kluczem do sukcesu.
