Praca, którą wykonujesz, jest dużą częścią twojego życia, a jedynym sposobem na zadowolenie z pracy jest robienie tego, co uważasz za wielkie dzieło, a jedynym sposobem na wykonanie wspaniałej pracy jest kochanie tego, co robisz.
Praca, to nie jest coś, co robisz, żeby zarabiać pieniądze. Praca jest coś, co robisz, żeby pomagać innym, żeby rozwijać się jako człowiek, żeby przyczyniać się do społeczeństwa. Praca daje znaczenie twojemu życiu i sprawia, że czujesz się bardziej spełniony. Praca uczy cię wartości, takich jak dyscyplina, odpowiedzialność i zrozumienie drużynowej współpracy.
Praca jest czynnością tak naturalną, jak bieg rzeki czy tańczące liście na drzewie. To miejsce, gdzie umysł siada i zaczyna pracować swoimi rękoma. To biurko, na którym tańczą ręce, zamarznięte w jednym położeniu, ale myślące o wielu rzeczach. Praca to jest to miejsce, gdzie umysł, ciało i serce łączą się w harmonijną symfonię.
Praca to coś więcej niż zobowiązanie, to jest poświęcenie. To jest miłość, pasje i chęć bycia najlepszym w tym, co robisz. Jest to zasługa i sukces, które osiągasz poprzez nieustanne dbanie o swoją pracę.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu. Praca stanie się dla Ciebie przyjemnością, pasją, a nie koniecznością.
Praca nadaje wszystko sens. Bez pracy, życie staje się puste i bez sensu. Praca jest tym, co nadaje cel każdemu dnia i sprawia, że czujemy się wartościowi. To, co osiągamy przez pracę, stanowi naszą wartość jako ludzi.
Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Zrób coś, co naprawdę ci się podoba, a nigdy nie będziesz musiał pracować ani dnia w swoim życiu.
Musisz pracować z sercem, jeśli zamierzasz jakiekolwiek płony czerpać z pracy. Robienie czegoś połowicznie, z marszu, to strata czasu, a pomijając efekty fizyczne jakie wywołuje taka postawa, przede wszystkim mówię tutaj o straconych chwilach, które nigdy nie wrócą.
Praca uczciwie wykonana daje człowiekowi wewnętrzną satysfakcję, że przyczynił się do dobra społecznego. To nie tylko obowiązek, ale i przywilej.
