Pasja i Praca

 Praca bez miłości wydaje ci się niewolą. Ale jeśli kochasz to, co robisz, stanie się ona pasją, wolnością i nową formą duchowości.

 Twoje działanie stanie się Twoją pracą kiedy przestanie być obowiązkiem. To skieruje Cię ku mistrzostwu umiejętności.

 Praca jest najwyższą formą egzystencji człowieka. Dlatego też odcinasz człowieka od pracy, zamykasz go w sytuacji bezczynności, skazujesz go na niebyt, skazujesz na to, żeby sam sobie zadał pytanie o sens swojego jestestwa - czy to jest człowieczeństwo?

 Praca nad czymś, co przynosi nam radość i pasję, nie jest pracą w tradycyjnym sensie. To część nas, czegoś, co robimy z miłością i pełnym zaangażowaniem.

 Pracować jest nie tylko obowiązkiem, ale przede wszystkim błogosławieństwem i przywilejem. Przez pracę zdobywamy mądrość, doskonalimy umiejętności, czerpiemy satysfakcję, spełniamy się i realizujemy swoje powołanie.

 Praca to największa, najważniejsza i najtrwalsza część naszego życia, a szczęście zależy od zadowolenia, które nam daje. Praca jest najważniejszym narzędziem kształcenia charakteru.

 Praca naucza dyscypliny, rozwija nasze umiejętności, pozwala odkrywać nowe pasje, daje poczucie spełnienia i niezależności. Jest to coś, co nadaje sens naszemu życiu i pozwala nam nieustannie się rozwijać.

 Praca to najokrutniejszy z niewolników, Le Bourse. Ludzie oddają jej swoje życie, zdrowie, talenty, czas, który mogliby poświęcić na naukę, czytanie, malowanie, pisanie. Na miłość, przyjaźń, relaksyjne spacery, na rozmowy. Oddają jej cenne i piękne chwile, które potem, na starość, mieli by komu opowiedzieć. I to wszystko po to, żeby zarobić na chleb. Bo pracując - przestajesz głodować. Ale zaczynasz umierać.

 Praca nie powinna być przeciwna wypoczynkowi, nie powinna być karami – praca powinna być przyjemnością, powinna dawać człowiekowi poczucie spełnienia.

 Praca jest najważniejsza. Bez pracy nie ma życia. Bez pracy nie ma godności. Bez pracy nie ma wolności. Bez pracy nie ma promocji. Bez pracy nie ma przyszłości. Bez pracy nie ma satysfakcji.