Pasja i Praca

 Praca nie jest czymś z czego powinniśmy uciekać. Przeciwnie, powinniśmy z ufnością podążać w stronę możliwości jakie praca nam daje. Praca to fundament naszego rozwoju, to ona stanowi początek naszych osiągnięć w życiu.

 Nie śni się by pracować, pracuje się by śnić. Jeśli praca staje się twoim życiem to przestajesz żyć, a zaczynasz jedynie egzystować.

 Nie myśl, że sukces przychodzi znikąd. To ciężka praca, wytrwałość, nauka, poświęcenie, determinacja, respekt dla faktów i dla umiejętności, to miłość do tego, co robisz lub uczysz się zrobić.

 Praca uszlachetnia, męczy, ale daje chleb. Bez pracy nie ma kołaczy. Praca osądza, jakie kto ma serce.

 Praca nie jest czymś, co mamy robić kiedy jesteśmy na dole, to jest sposób, aby nie dojść do dna. Praca tworzy rzeczy i odczucia, które kształtują nas jako osoby. Praca jest świadectwem naszej ludzkości.

 Praca to coś więcej niż tylko sposób zarabiania na życie. To szansa na wyrażenie siebie, na pokazanie swoich umiejętności, na bycie częścią czegoś większego. Bez pracy człowiek czuje się bezwartościowy, bez sensu. Praca daje nam cel, daje nam poczucie godności i własnej wartości.

 Praca jest nieodłącznym elementem naszego życia. Wypełnia większość naszego czasu, kształtuje naszą tożsamość i daje poczucie spełnienia. Praca jest źródłem naszej autonomii, daje nam poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Bez pracy nie jesteśmy niczym, z pracą stajemy się kimś.

 Praca nad sobą to najważniejsze zajęcie, które można sobie wyobrazić. Nadaje sense nasza codzienności i sprawia, że dzień po dniu stajemy się lepszymi ludźmi.

 Praca jest największą satysfakcją człowieka, źródłem jego dumy, miarą jego człowieczeństwa. Pojedynczy człowiek może stworzyć coś wielkiego i pięknego tylko dzięki ciężkiej, wytrwałej pracy.

 Praca zespołowa to umiejętność tolerowania chrapania innych, kiedy śpisz. To jest coś, na co pierwszy raz natrafiamy w przedszkolu, a później w małżeństwie. To jest niesprawiedliwość pracy zespołowej, z którym musimy nauczyć się radzić sobie.