Ważność poświęcenia dla pracy

 Praca pomaga nie myśleć o życiu, nie ożywia - i to jest jej jedyna korzyść. Praca jest najłatwiejszą z dostępnych ucieczek, najmniej wymagającą, a więc i najchętniej wybieraną. W przeciwnym razie nikt by do niej nie szedł.

 Praca, która napełnia większą część naszego życia, powinna być możliwie najmniej męcząca i najbardziej satysfakcjonująca. Nie powinno się jej wykonywać bez radości, lecz ze zrozumieniem, z pietyzmem i z miłością.

 Twórczość to nie hobby, to nie mydlenie figurek, ale najważniejsza rzecz, którą robisz w życiu pracując na pełny etat. Twórczość to praca.

 Praca polega nie tyle na wykonywaniu zadań, ile na pokonywaniu pustki. Nie tyle na zdobywaniu wiedzy, ile na zdobywaniu pokory. Nie tyle na osiągnięciu celów, ile na osiągnięciu siebie.

 Pracuj tak, jakbyś nie potrzebował pieniędzy. Kochaj tak, jakbyś nigdy wcześniej nie był zraniony. Tańcz, jakby nikt nie patrzył.

 Praca jest najważniejszą sprawą w życiu: odmienia los, kształtuje charakter, połyka czas, a przy tym daje poczucie wartości.

 Praca to najdalej posunięty głód. Praca to obsesja. Głód to jednak przede wszystkim samotność. Praca to samotność. Praca - to oznacza być zawsze sam, oznacza być zawsze na własną rękę

 Praca pomaga nam w dużym stopniu nie myśleć o życiu i zapobiega nam za bardzo o nim myśleć.

 Geniusz to jeden procent inspiracji i dziewięćdziesiąt dziewięć procent potu. Praca, niezmiennie uważana za niezbędną, zawsze była dla mnie przyjemnością. Nie ma na to lekarstwa, oprócz miłości do niej. Człowiek, który najbardziej pracuje, cieszy się najbardziej życiem.

 Geniusz to jeden procent inspiracji i dziewięćdziesiąt dziewięć procent potu.