Praca nie jest czymś, co musisz robić kiedy nie jesteś wystarczająco bogaty, by cieszyć się życiem. Praca jest tym, co czyni życie interesującym, a także daje ci poczucie celu i samoocenę.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca nie jest karą człowieka. Praca jest powszechnym prawem natury, bez którego i życia nie może być, bo i życie jest ciągłą pracą.
Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Praca nie uśmierca. Niepracowanie uśmierca. Kiedy nagle zostajemy pociągnięci na bok i nie mamy złudzenia, że robimy coś strasznie ważnego – bardzo szybko stajemy się starymi, spróchniałymi i śmiertelnymi. Praca to sekwencja. Praca to rytm.
Praca nie jest czymś przeciwnym harmonii życia. Pracować - to żyć, to nie tylko zdobywać środki do życia, ale i samo życie.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale też poczucie godności. Bez pracy człowiek czuje, że traci swoją wartość.
Praca to coś więcej niż środki do życia - powinna być źródłem satysfakcji dla nas samych, możliwością rozwijania naszych umiejętności i talentów, wyrazem naszego wkładu w nasze społeczeństwo, a przede wszystkim sposobem na poprawę jakości naszego życia.
Kiedy kochasz coś, co robisz, nie musisz pracować ani dnia w swoim życiu. Pasja jest tym, co napędza nas do wstania rano i święcenia poświęcenia temu, co kochamy.
Praca stanowi o duchu człowieka. Przez harówkę człowiek dowiaduje się, co znaczy być człowiekiem. Przecież tylko poprzez pracę, poprzez rozwijanie naszych talentów i umiejętności, stajemy się w pełni sobą.
