Pasja człowieka

 Praca pomaga nie myśleć o życiu, nie ożywia - i to jest jej jedyna korzyść. Praca jest najłatwiejszą z dostępnych ucieczek, najmniej wymagającą, a więc i najchętniej wybieraną. W przeciwnym razie nikt by do niej nie szedł.

 Praca naucza dyscypliny, rozwija nasze umiejętności, pozwala odkrywać nowe pasje, daje poczucie spełnienia i niezależności. Jest to coś, co nadaje sens naszemu życiu i pozwala nam nieustannie się rozwijać.

 Praca polega nie tyle na wykonywaniu zadań, ile na pokonywaniu pustki. Nie tyle na zdobywaniu wiedzy, ile na zdobywaniu pokory. Nie tyle na osiągnięciu celów, ile na osiągnięciu siebie.

 Praca jest największą przyjemnością życia; powinno się więc zostawić kilka rzeczy do wykonania po śmierci.

 Praca bez miłości wykańcza człowieka bardzo szybko. Trzeba potrafić poświęcić siebie, trzeba potrafić oddać siebie w ręce miłości. To jest najważniejsze.

 Praca jest największym błogosławieństwem. Nie tylko dostarcza środków do życia, ale daje nam sens i cel. Daje nam też poczucie realizacji i spełnienia, które nic innego nie jest w stanie dać. Dlatego zawsze powinniśmy szanować naszą pracę i pracować z pasją i entuzjazmem, bez względu na to, jak trudne mogą być okoliczności.

 Twoje działanie stanie się Twoją pracą kiedy przestanie być obowiązkiem. To skieruje Cię ku mistrzostwu umiejętności.

 Pracujcie nieustannie i szczęśliwie. Praca wznosi umysł i daje mu siłę, aby sprostać zmaganiom z losem. Kto nie pracuje, ten nie powinien też jadać.

 Nie chodzi o to, żeby pracować więcej, ale żeby więcej z siebie dawać. Czasem praca nie jest tym, co robię, ale tym, kim jestem.

 Praca zbyt często sprawia, że zapominamy o trzech rzeczach: o tym skąd przyszliśmy, dokąd idziemy i przede wszystkim kim jesteśmy.