Praca zbliża człowieka do człowieka, rozwija miłość własną, pozwala człowiekowi spojrzeć na siebie z pewnym zadowoleniem i szacunkiem
Praca nie jest czymś, co powinno zabierać twoje życie. To powinno być coś, co dodaje wartości do twojego życia. Bez prawdziwej pasji i zadowolenia z tego, co robisz, trudno jest odnaleźć prawdziwe spełnienie.
Czasem najcięższą pracą jest uruchomienie komputera. Ale kiedy już jest uruchomiony, wszystko inne idzie jak z płatka.
Praca bez talentu niczego nie da, ani talent nie da niczego bez pracy. Dla wielkich rzeczy potrzeba obu. Tego nauczyła mnie moja najgorsza nauczycielka, życie.
Przez pracę człowiek uczy się sprawności i doskonałości, nabiera sił i jednocześnie umie posługiwać się swoim potencjałem, idzie naprzód i zyskuje wzrost moralny. Przeciwnie, lenistwo pociąga za sobą ugasicie, zobojętnienie, ocieplętwienie.
Praca to miłość uczyniona widoczną. A jeśli nie możesz pracować z miłością, lecz tylko z niechęcią, lepiej byłoby, gdybyś opuścił swoją pracę i usiadł u bram świątyni i prosił o jałmużnę od tych, którzy pracują z radością.
Praca daje człowiekowi nie tylko chleb, ale też godność, poczucie wartości, możliwość realizacji. Bez pracy człowiek jest jak ptak bez skrzydeł.
Praca jest nieodłączną częścią człowieka. Pracujemy, żeby żyć, rozwijać się i spełniać nasze marzenia. Praca daje nam poczucie wartości i pomaga nam celebrować naszą ambicję. Bez ciężkiej pracy, trudno osiągnąć coś wartościowego.
Wybieraj tylko taką pracę, którą byś mógł wykonywać całymi dniami. Reszta przyjdzie sama. Pasja to jest to, co tworzy mistrzów.
Praca nie jest czymś, od czego powinniśmy uciekać. Właśnie w pracy najgingliśmy się realizować, święcić, a przede wszystkim pokochać. Praca to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim prawo człowieka, który chce być odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale i za innych. Praca to również przywilej, bo poprzez nią otrzymujemy wynagrodzenie, które pozwala nam żyć, ale również dzięki niej można przyczytać się do dobra wspólnego.
