Praca nie jest czymś, co jest nam dane na zawsze. Praca jest rzeczą, której zawsze musimy szukać.
Pracuj tak, jakbyś miał żyć wiecznie, żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
Czytanie powinno służyć do myślenia. Myślenie nie uczy się jednak z książek, ale z praktyki. Wszystkie książki same w sobie są martwe, one tylko czytelnik budzi do życia. Każdy musi więc sam kadłub jaki zbudował uwolnić i tym kiełbaskiem po morzu przepływać, pracować dodatkowo trzeba, bo inaczej nawet dobry kadłub pomoże człowiekowi niewiele.
Pamiętaj, że twoje zadanie polega na dobrze wypełnieniu nakreślonych granic ludzkiego życia. Kto tak robi, nie odczuwa smutku, nie cierpi ani nie tęskni. I przede wszystkim nie potrzebuje nic więcej.
Praca jest zaszczytem, nie karą. To sposób na spełnienie i osiągnięcie. To znalezienie naszej wartości, godności, naszej istoty w świecie. To korzyść dla nas samych i dla wszystkich. To błogosławieństwo Boże, a nie próba człowieka.
Praca jest czymś więcej, niż środkiem do życia. To sposób na życie. Nasza praca jest wyrazem tego, kto jesteśmy. W tym, co robimy, można odczytać, kim naprawdę jesteśmy i co chcemy od życia.
Praca jest najważniejsza. Bez niej nie mamy żadnej szansy spotkać się z prawdziwym zadowoleniem. Co najważniejsze, daje nam poczucie spełnienia i dokonania czegoś ważnego.
Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.
W firmach występuje hierarchia. To znaczy prezes zarabia najwięcej, potem dyrektorzy, a na końcu pracownicy. Czyli na końcu ci, bez których by się ta firma w ogóle nie obracała.
Praca jest jak miłość, miłość do człowieka. Kochajcie swoje zawody. Cieszcie się, że macie ręce do pracy. Bądźcie jej godni. Pracujcie umiłowanie dla siebie
