Praca nie jest czymś, od czego powinniśmy uciekać. Właśnie w pracy najgingliśmy się realizować, święcić, a przede wszystkim pokochać. Praca to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim prawo człowieka, który chce być odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale i za innych. Praca to również przywilej, bo poprzez nią otrzymujemy wynagrodzenie, które pozwala nam żyć, ale również dzięki niej można przyczytać się do dobra wspólnego.
Praca jest najskuteczniejszym i najtrwalszym społem społeczeństwa. Bez pracy nie ma zdrowego życia, ani rozwoju, ani bezpieczeństwa. Praca nie tylko zaspokaja potrzeby materialne, ale jest także źródłem złudzeń, planów i marzeń.
Praca ciężka i trud, to nie kara, to jedna z najcenniejszych umiejętności życiowych. Bez poznania trudu pracy, tracimy zdolność docenienia jej wartości.
Praca jest najwyższą formą egzystencji. Najbardziej docenisz swoje życie, kiedy włożysz w nie pełne zaangażowanie, upór i pasję.
Twoja praca będzie stanowić znaczną część twojego życia, a jedyny sposób na prawdziwe zadowolenie z nauki, jest zrobienie tego, co uważasz za wielką pracę. A jedynym sposobem na zrobienie wielkiej pracy jest kochanie tego, co robisz.
Twoja praca zawsze wypełni dużą część Twojego życia, więc jedyną drogą do prawdziwej satysfakcji jest robienie tego, co uważasz za wielkie. A jedynym sposobem na robienie wielkich rzeczy jest pokochanie tego, co robisz.
Pracuj zawsze, jakby na to patrzył Twój najgorszy wróg. Pracuj jakby od tego zależało Twoje życie, bo przecież od tego zależy sens Twojego życia. Nie ma pracy zbyt małej, nie ma pracy zbyt dużej. Praca to wyzwanie i nagroda
Praca to fundament całego życia społecznego. Bez niej nie ma nauki, sztuki, religii, polityki, społeczeństwa, mężczyzn, kobiet, ludzi.
Wybierz pracę, którą pokochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w życiu.
Pracować trzeba umieć. Praca nie jest wymysłem natury, jest wymysłem człowieka, wynikiem jego tak zwanej kultury. Doprowadził on do tego, że musi pracować, aby być zdrowym. To jest absolutnie antybiologiczne. A ponieważ nie umie pracować, pracuje zawsze za dużo i zmusza siebie do tego rozmaitymi przymusami. To jest pierwsza rzecz, którą trzeba zrozumieć o pracy. Ona jest chorobą cywilizacji ludzkiej.
