Pracować jest nie tylko obowiązkiem, ale przede wszystkim błogosławieństwem i przywilejem. Przez pracę zdobywamy mądrość, doskonalimy umiejętności, czerpiemy satysfakcję, spełniamy się i realizujemy swoje powołanie.
Praca bez miłości wydaje ci się niewolą. Ale jeśli kochasz to, co robisz, stanie się ona pasją, wolnością i nową formą duchowości.
Praca jest największym błogosławieństwem. Nie tylko dostarcza środków do życia, ale daje nam sens i cel. Daje nam też poczucie realizacji i spełnienia, które nic innego nie jest w stanie dać. Dlatego zawsze powinniśmy szanować naszą pracę i pracować z pasją i entuzjazmem, bez względu na to, jak trudne mogą być okoliczności.
Praca nie jest ciężarem i karą, lecz darem. Jest źródłem zdrowia, radości, życia, jest odzwierciedleniem naszej godności
Nie znam klucza do sukcesu, ale klucz do porażki to dogodzenie wszystkim. Wiele zadań życiowych jest tak naprawdę czystą pracą, ale jeśli widzisz coś bliskiego celu, to nie jest to robota, ale satysfakcja.
Praca, którą lubisz, usuwa z życia łańcuch niewolniczej rutyny i zmienia go w łańcuch złoconych dni pełnych zadowolenia.
Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Praca to najdalej posunięty głód. Praca to obsesja. Głód to jednak przede wszystkim samotność. Praca to samotność. Praca - to oznacza być zawsze sam, oznacza być zawsze na własną rękę
Praca nie jest czymś, co musimy robić pomimo tego, że nie chcemy. Jest to konieczność, która staje się cennym skarbem.
Lubię pracować, daje mi to poczucie spełnienia. Uwielbiam moment, gdy widzę rezultat swojej pracy. To jest jak magiczna chwila, gdy ciężka praca przynosi owoce.
