Praca jest czynnością tak naturalną, jak bieg rzeki czy tańczące liście na drzewie. To miejsce, gdzie umysł siada i zaczyna pracować swoimi rękoma. To biurko, na którym tańczą ręce, zamarznięte w jednym położeniu, ale myślące o wielu rzeczach. Praca to jest to miejsce, gdzie umysł, ciało i serce łączą się w harmonijną symfonię.
Praca nie jest czymś, co musimy robić, aby przeżyć, ale pewnym rodzajem poszukiwań - poszukiwań dobrego, ważnego i prawdziwego życia. Najważniejsze nie jest to, co nas czeka, ale to, w co sami się przekształcamy.
Praca, którą lubisz, jest wolnością, nie obowiązkiem. Jeśli kochasz to, co robisz, nie ma dnia, który byłby stracony, każdy moment jest wykorzystany do pełni.
Kiedy kochasz to co robisz, nie jesteś nazywany pracującym. Jestem bardzo szczęśliwy, mogąc robić co kocham.
Kiedy ludzie mówią mi, że jestem szczęśliwiec bo tak dobrze mi idzie w pracy, odpowiadam im: 'im więcej pracuję, tym więcej mam szczęścia'.
Twórczość to nie hobby, to nie mydlenie figurek, ale najważniejsza rzecz, którą robisz w życiu pracując na pełny etat. Twórczość to praca.
Praca to coś więcej niż obowiązkowe zadanie. To sens życia. Najważniejsze, co możemy zrobić. To klucz do naszej tożsamości, naszego poczucia wartości i celu.
Bez muzyki życie byłoby błędem. Każda sztuka, każda filozofia ma na celu zbawić od pracy, tzn. od bezzmyslności, od niewoli.
Praca może być albo początek naszych cierpień, albo początek naszej radości. To od nas zależy, jaki obraz pracy malujemy w naszym umyśle.
Praca jest największym dobrodziejstwem, co jest na świecie, jest czymś w rodzaju zdrowia ducha, zabezpiecza nas przed nudą, złą myślą, jest to najpiękniejsze zająć dla człowieka.
