Praca bez miłości sprawia, że jesteśmy niewolnikami. Nieważne, czy pijesz szampana w pięknej willi, czy pijeszkową bimbrę pod mostem. Alkohol jest tym samym. Praca, którą wykonujemy bez miłości, jest niewolą.
Twoja praca zapełni dużą część twojego życia, a jedynym sposobem na bycie naprawdę usatysfakcjonowanym jest robienie tego, co uważasz za wielką pracę. A jedynym sposobem na robienie wielkiej pracy jest kochanie tego, co robisz.
Wybieraj tylko taką pracę, którą byś mógł wykonywać całymi dniami. Reszta przyjdzie sama. Pasja to jest to, co tworzy mistrzów.
Pracuj jakbyś miał żyć wiecznie, żyj jakbyś miał umrzeć jutro. I pomnij, że praca nad sobą jest najpiękniejszą i najczystszą z mieszkań bóstwa w człowieku.
Sukces zwykle przychodzi do tych, którzy są zbyt zajęci, żeby go po prostu szukać.
Każda praca jest ważna, każda rzecz jest trudna, jeśli ją dobrze robisz. Nie ma co dzielić prac na ważne i nieważne. Każda praca jest cenna, jeśli jest robiona na najlepszym poziomie.
Praca bez miłości jest niewolą. Nie trzeba się cieszyć z niej ani jej zawsze chcieć, ale trzeba ją przynajmniej lubić. Bez tego nie ma błogosławieństwa.
Praca może być albo początek naszych cierpień, albo początek naszej radości. To od nas zależy, jaki obraz pracy malujemy w naszym umyśle.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień więcej. Kiedy twoja praca stanie się twoją pasją, praca przestaje być pracą.
Praca bez refleksji, samokrytyki, ciągłego sprawdzania efektów i poprawiania błędów to nie praca, ale zabijanie czasu, a czas to życie, więc jest to rodzaj samobójstwa.
