Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca zespołowa to umiejętność tolerowania chrapania innych, kiedy śpisz. To jest coś, na co pierwszy raz natrafiamy w przedszkolu, a później w małżeństwie. To jest niesprawiedliwość pracy zespołowej, z którym musimy nauczyć się radzić sobie.
Praca nie jest karą, jest darem. Dzięki niej zdobywamy nie tylko środki do życia, ale również rozwijamy umiejętności, realizujemy pasje, ucymy się dyscypliny, doświadczamy satysfakcji i spełnienia. Praca daje nam cel i pozwala wnosić wartość do świata.
Praca jest wyrazem naszego wewnętrznego mocarstwa, naszej chęci zdobywania, naszej nieustannej walki o lepsze jutro. To ona buduje fundament, na którym wznosimy budowle naszych sukcesów.
Praca nie jest czymś, co powinno cię niszczyć. Przyjęcie tego przekonania pozwala na przyjmowanie przerw bez poczucia winy, na oddzielenie siebie od tożsamości związanej z pracą, na poczucie, że wartość jako osoby nie zależy od produktywności.
Praca jest najważniejsza. Potrafi zabrać chwile samotności, potrafi sprawić, że zapominamy o problemach. Praca to nie tylko obowiązek, to nasze codzienne życie, które wymaga od nas zaangażowania. Bez pracy człowiek jest niczym.
Praca jest dla człowieka tak naturalna i niezbędna, że kiedy jej nie ma, nie jest w stanie dofunkcjonować prawidłowo. Daje mu satysfakcję, pozwala realizować cele i daje poczucie, że jego życie ma sens.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Tylko dążenie do celu, do którego naprawdę chcesz dotrzeć, sprawia, że wstajesz rano z entuzjazmem, a kończysz dzień ze spełnieniem.
Praca naucza dyscypliny, rozwija nasze umiejętności, pozwala odkrywać nowe pasje, daje poczucie spełnienia i niezależności. Jest to coś, co nadaje sens naszemu życiu i pozwala nam nieustannie się rozwijać.
Praca to jedyna porządna rzecz na świecie. Nie licząc oczywiście odpoczynku. Ale praca wymaga dużo wysiłku, a odpoczynek nikogo jeszcze na śmierć nie zdołał znużyć.
