Sukces to nie final, porażka to nie fatalna. To odwaga, którą musimy kontynuować, jest ważna.
Pracuj ciężko, ale nie zapomnij o swojej pasji. Trudno jest osiągnąć sukces, gdy robisz coś, co nienawidzisz. Umiłuj swoją pracę, a przestanie być dla ciebie pracą.
Praca od pobudek serca jest najwyższą formą realizacji człowieka, ponieważ poczucie, że jest się potrzebnym i że przyczynia się do poprawy społeczeństwa, jest o wiele bardziej satysfakcjonujące.”
Praca nie jest czymś naturalnym. To jest wynalazek. Tak jak pułapka. To znaczy stworzone aby nas złapać, utrzymać nasze umysły gdzie indziej, obiecując niewielkie nagrody w zamian... jak kostki cukru do osła.
Kto kocha to, co robi, nie pracuje ani jednego dnia w życiu. Pasja to potężna siła, która sprawia, że praca staje się przyjemnością, a droga do celu ciekawą podróżą.
Praca jest najbezpieczniejszym środkiem, którego można użyć w celu zaspokojenia jednocześnie potrzeby zarabiania na życie, rozwijania siebie i wnoszenia wartościowego wkładu w życie społeczne.
Praca, która cieszy, to zasługa szczęścia. Ale praca, która daje satysfakcję, to zasługa umiejętności.
Praca jest najważniejsza. Bez niej nie mamy żadnej szansy spotkać się z prawdziwym zadowoleniem. Co najważniejsze, daje nam poczucie spełnienia i dokonania czegoś ważnego.
Praca nie uśmierca. Niepracowanie uśmierca. Kiedy nagle zostajemy pociągnięci na bok i nie mamy złudzenia, że robimy coś strasznie ważnego – bardzo szybko stajemy się starymi, spróchniałymi i śmiertelnymi. Praca to sekwencja. Praca to rytm.
Twoja praca zawsze wypełni dużą część Twojego życia, więc jedyną drogą do prawdziwej satysfakcji jest robienie tego, co uważasz za wielkie. A jedynym sposobem na robienie wielkich rzeczy jest pokochanie tego, co robisz.
