Praca nie jest czymś naturalnym. To jest wynalazek. Tak jak pułapka. To znaczy stworzone aby nas złapać, utrzymać nasze umysły gdzie indziej, obiecując niewielkie nagrody w zamian... jak kostki cukru do osła.
Nie jest ważne, czy myślisz, że możesz, czy myślisz, że nie możesz. Każdą drogę wybierasz, masz rację.
Dzień potracony na lenistwo nie zawsze jest stracony, dzień potracony na pracę zawsze jest dniem odbitym od życia.
Praca pomaga nam w dużym stopniu nie myśleć o życiu i zapobiega nam za bardzo o nim myśleć.
Praca uszlachetnia, męczy, ale daje chleb. Bez pracy nie ma kołaczy. Praca osądza, jakie kto ma serce.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Tylko dążenie do celu, do którego naprawdę chcesz dotrzeć, sprawia, że wstajesz rano z entuzjazmem, a kończysz dzień ze spełnieniem.
Praca daje człowiekowi nie tylko możliwość utrzymania, ale też poczucie wartości, sensu życia. Bez pracy człowiek traci swoją godność, staje się zależny, bezradny.
Pamiętaj, że twoje zadanie polega na dobrze wypełnieniu nakreślonych granic ludzkiego życia. Kto tak robi, nie odczuwa smutku, nie cierpi ani nie tęskni. I przede wszystkim nie potrzebuje nic więcej.
Praca jest w praktyce zawsze wolnością, ponieważ działasz według własnego planu, według swojego rozumu, a nie podlegasz cudzej woli. Nie jesteś niewolnikiem, działającym pod presją, lecz realizujesz własny zamysł
Praca jest to, co zobowiązuje człowieka do bycia prawdziwym człowiekiem. Można mieć różne pasje, ale tylko ciężka praca daje nam prawdziwe spełnienie i poczucie wartości. Praca nie tylko kształtuje naszą tożsamość, ale także daje nam możliwość do wyrażania siebie.
