Nie ma na świecie pracy tak ciężkiej i przykrej jak praca łatwa, której nie lubimy. Nie ma na świecie pracy tak lekkiej i uroczej jak praca trudna, za którą się kochamy.
Praca jest najwyższą formą egzystencji. Najbardziej docenisz swoje życie, kiedy włożysz w nie pełne zaangażowanie, upór i pasję.
Praca polega nie tyle na wykonywaniu zadań, ile na pokonywaniu pustki. Nie tyle na zdobywaniu wiedzy, ile na zdobywaniu pokory. Nie tyle na osiągnięciu celów, ile na osiągnięciu siebie.
Praca, którą wykonujesz zawodowo, powinna być pasją. Dopiero wtedy stajesz się naprawdę wolnym człowiekiem. Jeśli praca nie jest pasją, to jest zniewoleniem.
Praca jest w zasadzie sprzeciwem wobec zasypiania w życiu. Praca to jest coś, co mi nie pozwala zostawić życia innym, co nie pozwala mi uciec od odpowiedzialności, od siebie.
Praca bez miłości jest niewolą. Nie trzeba się cieszyć z niej ani jej zawsze chcieć, ale trzeba ją przynajmniej lubić. Bez tego nie ma błogosławieństwa.
Praca jest najważniejszą sprawą w życiu: odmienia los, kształtuje charakter, połyka czas, a przy tym daje poczucie wartości.
Nie ma rzeczy prawdziwie wielkich, które mogłyby zostać wykonane przez jednego człowieka, jeżeli nawet całe jego życie będzie poświęcone tej pracy.
Nie ma na świecie nic cenniejszego niż godność pracy. Pracy nie powinno się traktować jak ciężaru, który nas przygniata, ale jak wyzwania, które sprawia, że życie jest ciekawe.
Pracy nie można zastąpić niczym innym. Jedyny sposób, aby naprawdę docenić pracę, to spędzić trochę czasu bez niej. Praca jest łaskawą panią, która odmienia twoje życie
