Praca, która napełnia większą część naszego życia, powinna być możliwie najmniej męcząca i najbardziej satysfakcjonująca. Nie powinno się jej wykonywać bez radości, lecz ze zrozumieniem, z pietyzmem i z miłością.
Praca bez miłości sprawia, że jesteśmy niewolnikami. Nieważne, czy pijesz szampana w pięknej willi, czy pijeszkową bimbrę pod mostem. Alkohol jest tym samym. Praca, którą wykonujemy bez miłości, jest niewolą.
Znajdź coś, co kochasz robić, i nigdy więcej nie będziesz musiał pracować.”
Praca jest najbardziej konkretną formą modlitwy, bo doświadczamy w niej, że rzeczywistość odpowiada na nasze działanie. Jeśli ktoś w niej przeistacza, to przez to właśnie, że zaczyna dostrzegać, jak rzeczywistość przemienia się dzięki jego wysiłkowi.
Praca nie jest czymś, co musimy robić, aby przeżyć, ale pewnym rodzajem poszukiwań - poszukiwań dobrego, ważnego i prawdziwego życia. Najważniejsze nie jest to, co nas czeka, ale to, w co sami się przekształcamy.
Nie chodzi o to, żeby pracować więcej, ale żeby więcej z siebie dawać. Czasem praca nie jest tym, co robię, ale tym, kim jestem.
Nigdy nie bój się inwestować w siebie, to zawsze się opłaca. Ucz się, rozwijaj i pracuj. Nie zapominaj jednak, że praca powinna być twoją pasją. Jeżeli cię nie pasjonuje, wkrótce przestaniesz się rozwijać.
Praca jest nieodłącznym elementem naszego życia. Wypełnia większość naszego czasu, kształtuje naszą tożsamość i daje poczucie spełnienia. Praca jest źródłem naszej autonomii, daje nam poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Bez pracy nie jesteśmy niczym, z pracą stajemy się kimś.
Praca jest niewolnicą, jeśli jest przymusowa, ale kiedy jest kierowana sercem i duszą, staje się pasją. Pasja, która nadaje sens życiu, sprawia, że dzień jest pełen radości, a noc pełna snów. Praca jest świętem, kiedy jest pasją.
W firmach występuje hierarchia. To znaczy prezes zarabia najwięcej, potem dyrektorzy, a na końcu pracownicy. Czyli na końcu ci, bez których by się ta firma w ogóle nie obracała.
