Praca to fundament całego życia społecznego. Bez niej nie ma nauki, sztuki, religii, polityki, społeczeństwa, mężczyzn, kobiet, ludzi.
Praca nie tylko nie jest hańbą, ale i wielką cześcią; największą po cnotach. Cnota to jest cel, praca to jest środek do niego.
Praca to jedyny powód mojego istnienia i zawsze byłem szczęśliwy, robiąc wszystko na zdolności.
Praca, która nas pasjonuje, prowadzi do perfekcji. Największa potrzeba dzisiejszego świata to nawrócenie do prawdziwej pracy, to znaczy do odkrywania i rozwijania swoich własnych możliwości.
Praca jest najważniejsza. Potrafi zabrać chwile samotności, potrafi sprawić, że zapominamy o problemach. Praca to nie tylko obowiązek, to nasze codzienne życie, które wymaga od nas zaangażowania. Bez pracy człowiek jest niczym.
Przyjdzie taki dzień, kiedy zdamy sobie sprawę, że samo ciężarne wyciszenie, wielogodzinne przesiadywanie nad pustym papierem może być równie cenne jak najzdrowszy, najpełniejszy śmiech. Praca jest absolutna, tłumaczy wszystko, daje sens, wprowadza harmonię. Rzeczywiście, czasem jako owoc długich godzin, dni, lat, przynoszą perspektywy nie do przewidzenia, a czasem - rzadziej - cud, natychmiast przemieniający chaos w porządek.
Nie ma człowieka, któryby nie miał jakiegoś zadania. A jeżeli nie wie, jakie jest jego zadanie, niech szuka dalej, bo jeszcze nie wstał do swojego życia.
Praca nie jest czymś, co musisz robić, kiedy nie możesz być na rybach. To wielki dar, wielka nagroda. To twoja szansa. Więc na miłość boską, przestań marudzić i mówić, że nie sprawia ci przyjemności. To najlepsza zabawa, jaką kiedykolwiek dostaniesz, póki jeszcze będziesz mógł chodzić na dwie nogi.
Praca jest najlepszym sposobem na sprawienie, że na chwilę zapomnisz o problemach. Jest to przywilej - mało kto ma to szczęście, aby robić coś, co kocha do końca swoich dni.
Praca bez pasji jest niewolnictwem. Spraw, aby to co robisz miało sens, a pasja obudzi się w Twoim sercu niczym drzemiący wulkan.
