Praca uwalnia nas od trzech wielkich zepsutczeń: nudów, występku i nędzy. Przez całe nasze życie nieustannie pracujemy nad czymś.
Praca nie służy jedynie zwiększeniu dóbr materialnych i dobrobytu. Praca jest wartością, z jednej strony ścisłe powiązana z człowiekiem, z drugiej - pewnym sensie autonomiczną. Praca jest wartością, ponieważ wyraża człowieka, tworzy dzieje człowieka i kultury.
Pracuj na co dzień tak, jakbyś miał żyć wiecznie, a kochaj i ciesz się życiem tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
Pracujcie nieustannie i szczęśliwie. Praca wznosi umysł i daje mu siłę, aby sprostać zmaganiom z losem. Kto nie pracuje, ten nie powinien też jadać.
Praca nie jest czymś od czego chcemy uciec. To nagroda, sama w sobie. To możliwość robienia czegoś co kochasz, co jest wartościowe, co pozwala na ciągły rozwój i ulepszanie świata dookoła ciebie. To poczucie realizacji, które pozwoli ci kłaść się spać z uśmiechem na twarzy każdej nocy.
Praca jest najwięcej ceniona i najmniej ceniona ze wszystkich form aktywności człowieka. Wymaga to od nas wiele poświęceń, ale z drugiej strony daje nam poczucie spełnienia, ułatwia nam przeżyć życie na własnych zasadach.
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Praca, która cieszy, jest jak gra; każde zajęcie, w którym można się wykazać, przemienia trud w radość, niewolę w wolność.
Praca kocha myśl, a najbardziej myśl, która była już na początku czynem. Najlepsza praca to taka, która przychodzi sama. Taka, która przeróżnymi drogami wchodzi do człowieka i nie daje mu spokoju.
"Nie ma nic lepszego dla człowieka, jak żeby jeść i pić, i cieszyć się swoją pracą. Także to widziałem, że jest z ręki Bożej."
