Praca nie jest czymś przeciwnym harmonii życia. Pracować - to żyć, to nie tylko zdobywać środki do życia, ale i samo życie.
Jeśli twój zawód to pasja, nigdy nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu.
Pamiętaj, że twoje zadanie polega na dobrze wypełnieniu nakreślonych granic ludzkiego życia. Kto tak robi, nie odczuwa smutku, nie cierpi ani nie tęskni. I przede wszystkim nie potrzebuje nic więcej.
Praca bez miłości sprawia, że jesteśmy niewolnikami. Nieważne, czy pijesz szampana w pięknej willi, czy pijeszkową bimbrę pod mostem. Alkohol jest tym samym. Praca, którą wykonujemy bez miłości, jest niewolą.
Nie ma człowieka, któryby nie miał jakiegoś zadania. A jeżeli nie wie, jakie jest jego zadanie, niech szuka dalej, bo jeszcze nie wstał do swojego życia.
Praca jest najskuteczniejszym lekarstwem dla wszystkich duchowych cierpień. Jak najintensywniejsze zanurzenie w nią jest jedynym środkiem na rzeczywiste troski i smutki
Praca, to nie to, co zastajemy, ale to, co zapoczątkowujemy. Bez pracy żadne zdobycze wiedzy nie stają się naszą własnością.
Praca, którą lubisz, usuwa z życia łańcuch niewolniczej rutyny i zmienia go w łańcuch złoconych dni pełnych zadowolenia.
Praca daje człowiekowi poczucie godności i niezależności. Praca jest źródłem ducha, kształtuje charakter i buduje osobowość.
Sukces to nie klucz do szczęścia. Szczęście to klucz do sukcesu. Jeśli kochasz to, co robisz, odniesiesz sukces.
