Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Twoje występowanie na scenie życia będzie tak dobre, jak Twoje występowanie za kulisami. Tam gdzie nikt nie obserwuje. Tam gdzie wiele osób przestaje dawać z siebie wszystko.
Praca to najbezpieczniejsze środek uspokajający. Wywołuje zadowolenie, poczucie własnej wartości, zajmuje myśli. Przyjemność to przyjemność, ale tylko praca daje radość życia.
Praca jest dla człowieka tak naturalna i niezbędna, że kiedy jej nie ma, nie jest w stanie dofunkcjonować prawidłowo. Daje mu satysfakcję, pozwala realizować cele i daje poczucie, że jego życie ma sens.
Praca jest najemnicą za której człowiek zyskuje odczucie własnej wartości. Kto nie pracuje, ten nie ma wartości.
Praca, która cieszy, to zasługa szczęścia. Ale praca, która daje satysfakcję, to zasługa umiejętności.
"Kiedy wykonujesz swoją pracę i okazuje się, że nikomu nie przeszkadzasz, to znak, że coś robisz nie tak."
Praca naucza dyscypliny, rozwija nasze umiejętności, pozwala odkrywać nowe pasje, daje poczucie spełnienia i niezależności. Jest to coś, co nadaje sens naszemu życiu i pozwala nam nieustannie się rozwijać.
Praca nad swoim ciałem to jedno, ale praca nad swoim umysłem to kolejny poziom. Włożenie wysiłku w ulepszanie swojej wydajności umysłowej i emocjonalnej jest jedną z najważniejszych rzeczy, które można zrobić w swoim życiu.
Praca uczciwie wykonana daje człowiekowi wewnętrzną satysfakcję, że przyczynił się do dobra społecznego. To nie tylko obowiązek, ale i przywilej.
