Musisz pracować z sercem, jeśli zamierzasz jakiekolwiek płony czerpać z pracy. Robienie czegoś połowicznie, z marszu, to strata czasu, a pomijając efekty fizyczne jakie wywołuje taka postawa, przede wszystkim mówię tutaj o straconych chwilach, które nigdy nie wrócą.
Praca jest największą sztuką, a kto jest sztuką najbardziej miłujący, ten najchętniej nieustannie pracuje.
Praca uwalnia nas od trzech wielkich zepsutczeń: nudów, występku i nędzy. Przez całe nasze życie nieustannie pracujemy nad czymś.
Praca jest nieodłączną częścią naszego życia. Im więcej czasu poświęcamy na rozwijanie swoich umiejętności i zdolności, tym większe mamy szanse na osiągnięcie sukcesu. Niezależnie od tego, jak trudna jest twoja droga, nie przestawaj wierzyć w siebie i swoje możliwości.
Praca to najbezpieczniejsze środek uspokajający. Wywołuje zadowolenie, poczucie własnej wartości, zajmuje myśli. Przyjemność to przyjemność, ale tylko praca daje radość życia.
Praca nie jest czymś, co powinniśmy szanować, bo to nie narzędzie, to forma ekspresji osoby, która ją wykonuje.
Praca to najdalej posunięty głód. Praca to obsesja. Głód to jednak przede wszystkim samotność. Praca to samotność. Praca - to oznacza być zawsze sam, oznacza być zawsze na własną rękę
Sukces to nie final, porażka to nie fatalna. To odwaga, którą musimy kontynuować, jest ważna.
Praca nie jest czymś, co powinniśmy obawiać się. To siła i pasja, która prowadzi do największych osiągnieć, poczucia spełnienia i największych zadowoleń w życiu.
Przyjdź do świata, korzystaj z tego co w nim najlepsze. Daj wszystko od siebie, uczynki, myśli, ciche dni, inspirację, zrozumienie człowieka. Nie ociągaj się, nie tylko popychaj masy, ale i kształtuj je. Nie bądź maszyną, bądź człowiekiem. Nie bądź niezniszczalny, bądź niezastąpiony. Praca jest najważniejsza. To ona sprawia, że żyjemy, zamiast istnieć. To praca tworzy istotę człowieka. Kto nie pracuje, ten traci sens życia.
