Praca stanowi o duchu człowieka. Przez harówkę człowiek dowiaduje się, co znaczy być człowiekiem. Przecież tylko poprzez pracę, poprzez rozwijanie naszych talentów i umiejętności, stajemy się w pełni sobą.
Praca bez miłości wykańcza człowieka bardzo szybko. Trzeba potrafić poświęcić siebie, trzeba potrafić oddać siebie w ręce miłości. To jest najważniejsze.
Praca bez talentu niczego nie da, ani talent nie da niczego bez pracy. Dla wielkich rzeczy potrzeba obu. Tego nauczyła mnie moja najgorsza nauczycielka, życie.
Nie jestem zadowolony po prostu ztm, że ciężko pracujesz. Owady pracują ciężko. Chcę, żebyś zaczął pracować mądrze. Kiedy znaną rzecz zrobisz mądrze, znalezienie nowych będzie łatwiejsze.
Nie powinniśmy zapominać, że prawdziwe uczucie szczęścia pochodzić może jedynie z miłości do naszej pracy. Jeżeli nie poświęcimy jej serca, nigdy nie będziemy szczęśliwi.
Praca daje człowiekowi nie tylko możliwość utrzymania, ale też poczucie wartości, sensu życia. Bez pracy człowiek traci swoją godność, staje się zależny, bezradny.
Praca nie jest czymś, od czego powinniśmy uciekać. Właśnie w pracy najgingliśmy się realizować, święcić, a przede wszystkim pokochać. Praca to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim prawo człowieka, który chce być odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale i za innych. Praca to również przywilej, bo poprzez nią otrzymujemy wynagrodzenie, które pozwala nam żyć, ale również dzięki niej można przyczytać się do dobra wspólnego.
Praca nie jest ciężarem i karą, lecz darem. Jest źródłem zdrowia, radości, życia, jest odzwierciedleniem naszej godności
Praca jest zaszczytem, nie karą. To sposób na spełnienie i osiągnięcie. To znalezienie naszej wartości, godności, naszej istoty w świecie. To korzyść dla nas samych i dla wszystkich. To błogosławieństwo Boże, a nie próba człowieka.
Praca daje człowiekowi poczucie wartości, dyscyplinę i cel do dążenia. Bez pracy człowiek staje się bezradny i zniechęcony.
