Praca zbliża człowieka do człowieka, rozwija miłość własną, pozwala człowiekowi spojrzeć na siebie z pewnym zadowoleniem i szacunkiem
Praca nie powinna być przeciwna wypoczynkowi, nie powinna być karami – praca powinna być przyjemnością, powinna dawać człowiekowi poczucie spełnienia.
Praca jest w zasadzie sprzeciwem wobec zasypiania w życiu. Praca to jest coś, co mi nie pozwala zostawić życia innym, co nie pozwala mi uciec od odpowiedzialności, od siebie.
Praca daje człowiekowi nie tylko chleb, ale też godność, poczucie wartości, możliwość realizacji. Bez pracy człowiek jest jak ptak bez skrzydeł.
Kiedy kochasz coś, co robisz, nie musisz pracować ani dnia w swoim życiu. Pasja jest tym, co napędza nas do wstania rano i święcenia poświęcenia temu, co kochamy.
Jeśli naprawdę kochasz to, co robisz, jeśli masz w sobie pasję, a nie zniechęcenie, wniosłeś już swój wkład w człowieczeństwo. Niektórzy nazywają to pracą, ale to nie praca. To twoje prawdziwe życie.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale i odwagę, poczucie godności. Większość dużych rzeczy osiągniętych przez ludzi to wynik ciężkiej pracy.
Praca nad sobą to najważniejsze zajęcie, które można sobie wyobrazić. Nadaje sense nasza codzienności i sprawia, że dzień po dniu stajemy się lepszymi ludźmi.
Praca jest największym życiowym szczęściem, bo z żadnej innej rzeczy na ziemi człowiek nie gromadzi sił jak z wysiłku, który go rozwija.
Twoje występowanie na scenie życia będzie tak dobre, jak Twoje występowanie za kulisami. Tam gdzie nikt nie obserwuje. Tam gdzie wiele osób przestaje dawać z siebie wszystko.
