Nawet najgorszą prawdę łatwiej jest znieść niż najbardziej litościwe kłamstwo.

 Prawda jest jedna, choć są prawd tysiące,
a każdy swoją na prawdę jedyną.

 Czasami trzeba zdecydować się między jednym kłamstwem a drugim. A wiecie co jest najgorsze? Że prawda zawsze jest gdzieś po środku.

 Nie ma powodu, żeby mówić prawdę, kiedy tak łatwo kłamać.

 Tyle jest prawd, ile ludzi. Nie ma jednej prawdy, nigdy jej nie znajdziesz.

 Niezawodną miarą prawdy jest klarowność, zrozumiałość. Prawda jest tak prosta, iż bez trudu prawie ją możemy pominąć, nie dostrzegając jej. Kłamstwo zaś zawsze jest skomplikowane, niejasne, niewyraźne.

 Człowieka zawsze można ocenić po tym, jak się odnosi do prawdy. Ceni ją sobie bądź jej się boi, kłamie bądź prawdę mówi. Ale prawda jest tylko jedna.

 Najstraszniejsze nie są koszmary,
a sny otwierające w nas zamknięte drzwi.

 Często myślimy, że prawda jest wtedy, kiedy mówimy to, co myślimy. W rzeczywistości prawda jest wtedy, kiedy mówimy to, co czujemy. A uczucia są często bardziej skomplikowane niż myśli.

 Prawda jest jak poezja. I większość ludzi przeklęcie nienawidzi poezji.

 Prawda ma moc uzdrawiania.