Ludzie mówią, że prawda rani, ale rani tylko złudzenia.

 Najtrudniejszą rzeczą w życiu jest poznać siebie samo, najłatwiejszą - mówić o innych. Tak wiele tracimy, dążąc do poznania innych, zamiast poznawać siebie.

 Policjanci zwykle tracą orientację wobec prawdy. W końcu nieczęsto ją słyszą.

 Człowieka można zniszczyć, ale nie można go pokonać. Człowiek nie jest stworzony na to, aby być pokonanym. Człowiek może być zniszczony, ale nie pokonany.

 Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama.

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie. Zawsze wraca, pokazując swoje prawdziwe oblicze.

 Wszystkie prawdy przechodzą przez trzy fazy. Początkowo są wyśmiewane. Następnie są gwałtownie sprzeciwiane. Na końcu są akceptowane jako oczywiste.

 Czasami trzeba zdecydować się między jednym kłamstwem a drugim. A wiecie co jest najgorsze? Że prawda zawsze jest gdzieś po środku.

 Poznając prawdę o innych, uczymy się prawdy o sobie. Można czasem dostać z tego bólu głowy, ale prawda jest niezbędna, chociażby dlatego, że wyzwala. Ciemność jest łatwiejsza, ale niewolnicza.

 Prawda jest jak deszcz, często budzi zdziwienie, który ma parasol, a który nie. Tylko niektórzy z nas doceniają jej czystość, gdy spada na nasze głowy. A reszta biegnie jak zwariowana do najbliższego schronienia.

 Istnieją miliony oblicz prawdy, ale prawda jest tylko jedna.