Ludzie mówią, że prawda rani, ale rani tylko złudzenia.

 Prawda nie błyszczy i nie rzuca się w oczy.

 Prawda nie jest odkrywana, prawda jest zaprzeczeniem tego, co byliśmy skłonni przyjąć. Prawda to ten moment, w którym przestajesz wierzyć w to, co doświadczałeś

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie.

 Nigdy nie daj się zastraszyć w poszukiwaniu prawdy. Dobre jest to, co jest prawdziwe, a co jest prawdziwe, jest niezmienne. Prawda nieustępliwie wpływa na umysł, który nie ma przeszkód.

 Zdarza się, że cierpiąc dochodzi się do rozumu, lecz rozum nie należy do kategorii moralnych. Nie jest nierozłącznie związany z Dobrem. Przeciwnie, zdarza się, że Dobro urąga rozumowi, Zło zaś o wiele częściej bywa rozumne.

 Kiedy prawda ginie pod wpływem różnych pokus, przekonań, ubarwień, pozostaje tylko wyblakła kopia, cień prawdziwego istnienia.

 Prawda jest jak rzeźba: czasem trzeba ją patrzeć z różnych punktów, aby zrozumieć jej prawdziwą formę.

 Prawda nie jest tym, co można odkryć, ale to, co nie może być ukryte.

 Przysłuchiwalismy się echem naszych słów, zastanawiając się, nad tym, czego one same o sobie nie wiedzą i co mogą nam o sobie powiedzieć. Na przykład to, że prawda zawsze jest niewygodna.

 Nic tak nie odciąga ludzi od prawdy, jak bezmyślne naśladowanie tego, co robią wszyscy.