Wielkich prawd nie zdobywa się bez trudu i pracy.

 Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama.

 Trzeba dużo odwagi, aby stawić czoła naszym wrogom, ale równie dużo, aby stawić czoła naszym przyjaciołom.

 To, co jest zbyt głupie, by mówić o tym, można zaśpiewać. To jest prawda. Ale jeśli prawda jest zbyt krzykliwa, można o niej szeptać.

 Prawda jest jak złoto - nie niszczy się ogniem, ale może być przez nie wypolerowana. Nie niszczą jej błędy, dzięki nim staje się tylko bardziej wyraźna.

 Nic nie jest bardziej drogocenne niż prawda. Ale z prawdą jest jak z bursztynem: często mało cenna, bo zbyt powszechna.

 Niejednokrotnie prawda nie jest wcale tym, co się dokazało, ale tym, co prawdopodobnie nie jest prawdą, ale przez większość jest uważane za takową. Prawda jest tym, czego potrzeba nam do życia

 Prawda jest jak kiedyś zanurzysz się w oceanie. Trzeba odwagi, by zanurzyć się głęboko, a kiedy to zrobisz, zobaczysz rzeczy, które większość ludzi nigdy nie zobaczy

 Prawda jest jak rzeźba: czasem trzeba ją patrzeć z różnych punktów, aby zrozumieć jej prawdziwą formę.

 Prawda jest jak goły człowiek. Niewielu ma odwagę na nią patrzeć, a jeszcze mniej odwagę, aby pokazać ją innym, taką na jaką na nią patrzy.

 Prawda jest zawsze nowość, jest ciągle młoda, zawsze musi być na nowo zdobywana, bo tylko to zdobyczna prawda jest prawdziwa.