Prawda sama w sobie jest prosta, ale dochodzenie do niej ...

 Prawda jest rzeczą niezwykle doświadczoną przez wszystkich, ale rozumianą tylko przez nielicznych. Niektórzy próbują ją zasłonić kłamstwem, inni szukają jej swoim całe życie. Jednak prawda zawsze ma to do siebie, że zawsze wychodzi na jaw.

 Najtrudniejszą rzeczą w życiu jest poznać siebie samo, najłatwiejszą - mówić o innych. Tak wiele tracimy, dążąc do poznania innych, zamiast poznawać siebie.

 Prawda nie jest celem, który zasługuje na poświęcenie czegoś wartościowszego. To jest to, co daje wartość wszystkiemu. Bez prawdy, wszystko inne traci swoją znaczenie.

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją schować na trochę, ale nie zniknie. Niezależnie od tego, jak wielokrotnie staramy się ją ukryć pod kocem niewiedzy, fałszu lub zwyczajnego lenistwa, zawsze znajduje sposób, aby wrócić i oświecić ciemność, którą sami stworzyliśmy.

 Prawda ma tę nieznośną cechę, że czasem rozwiewa złudzenia.

 Prawda jest jak ćma. Wolno lata dookoła, ale zawsze ląduje tam, gdzie jest światło. Problem w tym, że nie wszyscy szukają światła.

 Prawda nie jest nigdy czymś absolutnym. Jest tylko tym, co my zdołaliśmy do tego momentu zbadać i co nosi znamiona prawdopodobieństwa. Wytrwałość w poszukiwaniu prawdy to cnotliwa rzecz. Ale ufanie zbyt wiele w to, co ktoś obecnie za prawdę uznaje, brzegiem jest bezsensu.

 Czasem, mówiąc prawdę, trzeba znać jej granice. Nie cała prawda o nas samych jest dobra dla nas. Czasem lepiej jest nie mówić wszystkiego.

 Łatwość, z jaką niektórzy ludzie kłamią, przeraża mnie. Przeraża mnie, ale nie zaskakuje. Bo prawda jest ciężka, powoduje ból, a niektórzy wolą żyć w kłamstwie, niż skonfrontować się z prawdą.

 Istnieją miliony oblicz prawdy, ale prawda jest tylko jedna.