Prawda nie błyszczy i nie rzuca się w oczy.

 Czasem człowiek mówi prawdę, choć myśli że kłamie.

 Prawda jest jak złoto - nie niszczy się ogniem, ale może być przez nie wypolerowana. Nie niszczą jej błędy, dzięki nim staje się tylko bardziej wyraźna.

 Niejednokrotnie prawda nie jest wcale tym, co się dokazało, ale tym, co prawdopodobnie nie jest prawdą, ale przez większość jest uważane za takową. Prawda jest tym, czego potrzeba nam do życia

 Sztuka to kłamstwo, które pozwala uświadomić sobie prawdę.

 Zdarza się, że cierpiąc dochodzi się do rozumu, lecz rozum nie należy do kategorii moralnych. Nie jest nierozłącznie związany z Dobrem. Przeciwnie, zdarza się, że Dobro urąga rozumowi, Zło zaś o wiele częściej bywa rozumne.

 Prawda jest rzeczą niezwykle doświadczoną przez wszystkich, ale rozumianą tylko przez nielicznych. Niektórzy próbują ją zasłonić kłamstwem, inni szukają jej swoim całe życie. Jednak prawda zawsze ma to do siebie, że zawsze wychodzi na jaw.

 Człowiek musi się uczyć przez całe życie, uczyć przede wszystkim miłości, która nie jest rzeczą prostą i łatwą. Również prawda nie jest łatwa.

 Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama.

 Prawda jest jak słońce. Można ją chować na jakiś czas, ale nie da się jej zatrzymać. Człowiek zawsze powinien dążyć do prawdy, nawet jeśli jest bolesna czy nieprzyjemna. Bo prawda jest jedyną rzeczą, która pozwoli nam prawidłowo zrozumieć otaczający nas świat.

 Prawda jest jak jaskinia w górach - trudno ją znaleść, a gdy w końcu do niej dotrzesz, odkrywasz, że jest głębsza i mroczniejsza, niż kiedykolwiek przypuszczałeś.