Prawda ma tę nieznośną cechę, że czasem rozwiewa złudzenia.

 Nie ma nieważnej prawdy - nawet najmniejsza i najbardziej nieznaczna prawda może odmienić życie rzeczy, długą serię zdarzeń i całą ludzkość.

 Prawda jest jak sztuka: nie da się objąć jej monolitycznym spojrzeniem, ani prześledzić jednoznacznie od A do Z. Potrzeba jest ciągłego uznawania jej wielorakich przejawów i podchodzenia do nich z różnych perspektyw.

 Kto daje nowe prawdy, bierze w nagrodę męczeństwo.

 Świat jest pojęciem prawdziwym tylko wtedy, gdy nie tylko umiemy się w nim odnaleźć, ale znamy drogę do niego.

 Dobre zmyślenie zawsze bardziej olśniewa niż odłamek prawdy.

 Niezawodną miarą prawdy jest klarowność, zrozumiałość. Prawda jest tak prosta, iż bez trudu prawie ją możemy pominąć, nie dostrzegając jej. Kłamstwo zaś zawsze jest skomplikowane, niejasne, niewyraźne.

 Ludzie zawsze mówią prawdę. Problem polega na tym, że wszyscy mówią swoją własną prawdę.

 Nic tak nie odciąga ludzi od prawdy, jak bezmyślne naśladowanie tego, co robią wszyscy.

 Musimy szukać prawdy, szukać jej wszędzie; w nas samych i w innych. Szukać jej zawsze, nawet jeżeli to byłoby dla nas niekorzystne.

 Człowiek musi się uczyć przez całe życie, uczyć przede wszystkim miłości, która nie jest rzeczą prostą i łatwą. Również prawda nie jest łatwa.