Dłonie są krajobrazem serca.

 Czasem prawda jest tak niewygodna, że lepiej z nią przestać korespondować. W końcu prawda nie jest czymś, co można posiadać na wyłączność.

 Prawda jest rzeczą, której tyle się boimy. Boimy się, że nasza prawda nie jest wartościowa, lub ważna, lub akceptowalna. Ale to właśnie nasza prawda czyni nas pięknymi.

 Człowiek, który zna prawdę i nie mówi jej, jest tchórzem. Człowiek, który nie zna prawdy i mówi, że ją zna, jest kłamcą. Zasługuje na szacunek tylko ten, kto zna prawdę i mówi ją.

 Kiedy człowiek mówi prawdę, zdarza się, że naraża się na to, że pozostanie sam. Głównie dlatego, że ludzie rzadko chcą słyszeć prawdę.

 Prawda jest jak sztuka: nie zależy od rzeczy, które omijasz, ale od tego, co faktycznie mówisz. Prawda jest piękna, jak twarz kochanej kobiety. Niezawiła, ale wierna. Jeśli myślisz, że nie możesz jej przekazać – spróbuj jeszcze raz. A jeśli myślisz, że jest za trudna – to znaczy, że jeszcze jej nie zrozumiałeś.

 Prawda jest jak mucha; jeśli tonie, to dlatego, że połapała się w sieci kłamstwa. Jeśli nie jest widoczna, to dlatego, że siedzi gdzieś w cieniu, ale zawsze jest gdzieś tam, pod ręką.

 Przede wszystkim muszę Wam powiedzieć, że nigdy nie kłam. Jestem przeciwnikiem kłamstwa jakiero by ono nie było, czasem nawet kłamstwa niewinnego. Kłamstwo nigdy niczemu nie służy. Ono tylko mąci, tylko zaciemnia prawdę

 Świadomość, że jesteśmy na ziemi tylko przejściowo, pomaga nam zobaczyć prawdę, dostrzec rzeczywistość i zachować stałość w naszym postępowaniu.

 Nie ma nic na świecie, co dałoby się ukryć. Prawda, choćby nie wiem jak głęoko schowana, zawsze w końcu wypływa na wierzch - to prawda o prawdzie. Bo nic tak bardzo nie chce być odkryte jak prawda ukryta. Leżąc na dnie cóż może robić, skoro nie wypłynąć na wierzch?

 Tylko jedno jest bardziej przerażające niż mówienie prawdy, a to nie mówienie jej.