Nie da się zataić żadnej prawdy, zawsze jakaś jej cząstka wydostaje się na zewnątrz. Problematem jest tylko to, że poszczególne cząstki prawdy mogą zaprzeczać sobie nawzajem, co doprowadza do chaosu w naszym umyśle.
Nigdy nie przestawaj mówić prawdy, choćbyś miał za to zapłacić najwyższą cenę, bo tylko prawda prowadzi do wolności.
Nigdy nie mamy dostatecznie dużo odwagi, by uwierzyć w to, że prawda może bywać jeszcze prosta.
Niewygoda, jaką prawda przynosi, jest zawsze krótkotrwała. Ale cierpienie, jakie przynosi kłamstwo, trwa całe życie.
Cóż za cud, ten nasz umysł; tak bezkresny, tak nieskończony, pełen nieograniczonych możliwości! Dlaczego więc wpadamy w tę pułapkę ograniczeń? Dlaczego decydujemy, że jest tylko jedno prawidłowe rozwiązanie, jedna prawda?
Nie ma osoby, która by nie poniosła porażki, nie ma osoby, która by nie potrzebowała pomocy i która by sobie radziła sama. Tak naprawdę, to jest prawda o ludzkiej egzystencji.
Wierzę w tę prawdę, rozumiem i czuję, że lepiej kochać i stracić, niż nie kochać w ogóle.
Ludzie mogą trzymać się swojej prawdy, dopóki nie dowiedzą się, że jest to tylko ich prawda, a nie absolutna prawda.
W pokusie łatwych odpowiedzi najtrudniej jest uciec od prawdy, że nie ma łatwych odpowiedzi.
Czasem człowiek mówi prawdę, choć myśli że kłamie.
