Największe prawdy są te najprostsze. Tak właśnie jest z życiem, które jest bardzo proste, ale my je wciąż skomplikować.
Człowieka zawsze można ocenić po tym, jak się odnosi do prawdy. Ceni ją sobie bądź jej się boi, kłamie bądź prawdę mówi. Ale prawda jest tylko jedna.
Prawda jest jak poezja. I większość ludzi przeklęcie nienawidzi poezji.
Sztuka to kłamstwo, które pozwala uświadomić sobie prawdę.
Pretensje do ludzi powinny umierać wraz z nimi.
Nie istnieją fakty, istnieją tylko interpretacje. Każdy z nas ma swoją, subiektywną prawdę.
Cóż za cud, ten nasz umysł; tak bezkresny, tak nieskończony, pełen nieograniczonych możliwości! Dlaczego więc wpadamy w tę pułapkę ograniczeń? Dlaczego decydujemy, że jest tylko jedno prawidłowe rozwiązanie, jedna prawda?
Niech ta prawda doda ci odwagi - żadne cierpienie nie trwa wiecznie.
Ludzie przyciągają do siebie kłamstwa, bo są wygodniejsze. Prawda zawsze wymaga zdumiewającej odwagi i niewiarygodnej siły.
Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama.
