Prawda według Tomasza Mann'a

 Na zdjęciu jestem, ale to nie ja. Jestem tym, który jest na zdjęciu. Ale jestem tym, który patrzy na zdjęcie. Tak więc jestem na zdjęciu, ale i poza nim. Na zdjęciu jestem ciałem. Poza zdjęciem jestem duchem. Ciało jest prawdą ciała, duch jest prawdą ducha. Ale ciało bez ducha jest kłamstwem. Duch bez ciała jest kłamstwem. Tylko ciało i duch razem są prawdą. Prawdą człowieka.

 Prawda jest rzadko czysta i nigdy prosta. Często bywa skomplikowana, zawiła i otoczona mnóstwem aspektów.

 Twórca szuka prawdy przez całe życie, a kiedy myśli, że ją znajdzie, nagle okazuje się, że prawda jest gdzie indziej.

 Prawda ma tę nieznośną cechę, że czasem rozwiewa złudzenia.

 Niejednokrotnie prawda nie jest wcale tym, co się dokazało, ale tym, co prawdopodobnie nie jest prawdą, ale przez większość jest uważane za takową. Prawda jest tym, czego potrzeba nam do życia

 Prawda nie jest tym, co można rozumem pojąć, ale tym, co można zrozumieć jedynie sercem

 Trudno jest zrozumieć prawdę, gdy badacz już na starcie decyduje, co chce zobaczyć - a czego nie chce zobaczyć

 Głupstwo zawsze podąża najkrótszą drogą, a prawda - najdłuższą. Prawda jest zawsze powolna. To jest jedna z jej cech charakterystycznych. Nigdy nie spieszy się, nigdy się nie spóźnia.

 Prawda jest jak lwica. Nie trzeba jej bronić. Pozwól jej na wolności. Samo sobie da radę.

 Prawda jest jedna, choć są prawd tysiące, a każdy swoją na prawdę jedyną.