Prawda stoi sama po sobie, niezależna, natychmiast zrozumiała, nieposiadająca nic z kłamstwa. Nie jest to prawda, jeżeli musisz ją gdzieś odkryć, bo wtedy musisz się stawić na próbę wśród mnóstwa kłamstw.
Żaden człowiek nie jest wystarczająco mądry, aby wiedzieć całą prawdę. Jedynie przez otwarte dyskusje, debatę i argumentację, prawda staje się jasna.
Prawda jest jak lew. Nie trzeba jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama.
Musimy szukać prawdy, szukać jej wszędzie; w nas samych i w innych. Szukać jej zawsze, nawet jeżeli to byłoby dla nas niekorzystne.
Kiedy ktoś ustami wypowiada kłamstwa, często prawdę mówi oczami.
Najprościej jest mówić prawdę, bo w przeciwnym razie trzeba by pamiętać, co się mówiło.
Wolność sumienia nie może prowadzić do równoważności dobra i zła.
Są prawdy, których nie powinno się mówić na głos, ani nawet szeptem.
Prawda jest jak słońce, można na nią spojrzeć tylko przez ciemne okulary, inaczej oślepnie.
Czasem prawda jest tak niewygodna, że lepiej z nią przestać korespondować. W końcu prawda nie jest czymś, co można posiadać na wyłączność.
