A praktyka, jak wiadomo, jest najlepszym kryterium prawdy.
Skoro nie możesz powiedzieć prawdy
ludziom, na których najbardziej ci zależy,
w rezultacie samego siebie też oszukujesz.
Tylko od nas zależy czy prawdę przyjmiemy za iluzję, czy iluzję za prawdę.
Uznaliśmy prawdę za bóstwo a teraz okazuje się, że jest to bóstwo które ma tylko jedno oko. A więc że jest ono tylko półbogiem, bogiem z jednym okiem: czy nie jesteśmy gotowi do tego, aby się z nim pożegnać?
Człowiek jest stworzeniem, które potrafi przyzwyczaić się do wszystkiego, i oto jest na pewno najlepsza definicja człowieka.
Prawda nie zawsze jest popularna, ale zawsze jest prawdziwa. I to jest coś, co ludzie docenią, gdy są gotowi słuchać.
Prawda i kłamstwo są jak olej i woda: nie mieszają się. Ale gdy prawda jest zbyt trudna do udźwignięcia, ludzie chcą, aby kłamstwo zastąpiło prawdę.
Nie ma niczego trudniejszego do opanowania, niczego bardziej niepewnego w osiągnięciu, niczego bardziej niebezpiecznego do zarządzania, niż dążenie do wprowadzenia nowych porządków.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie.
Są prawdy, których nie powinno się mówić na głos, ani nawet szeptem.
